o. Robert Bonk SVD

Ur. 18.5.1888 - Bobrowniki, diec. katowicka W. 29.4.1905 - Nysa O. 6.9.1912 - St. Gabriel 1.pr. 8.9.1913 - St. Gabriel W.pr. 8.9.1916 - St. Gabriel Świec. 23.9.1916 - St. Gabriel + 27.9.1963 "Mówi lepiej po polsku niż po niemiecku. Kazania głosi w obu językach dobrze; do nauczania się nie nadaje, ale tym bardziej do duszpasterstwa" /o.Gier/ W dniu 28.1.1920 r. wyjechał z Steyl do Brazylii. Był kapelanem w Santa Casa, w Rio de Jeneiro. W okresie 1922-35 duszpasterz Polaków w Ponta Grossa. W 1927 r. rozpoczął budowę nowego polskiego kościoła pod wezwaniem Najśw. Serca Jesusowego (Igreja do Poloneses). Choć kościół na zewnątrz nie był dokończony (brak wieży i otynkowania), to jednak wnętrze jego zdradzało smak i wyczucie artystyczne. Z chwilą objęcia rządów w diecezji przez bpa Ant. Mazzarottiego został jego kanclerzem i wikariuszem generalnym (1930-63). W dniu 17.5.1939 r. został uwięziony na jeden dzień z powodu głoszenia kazania po polsku. Nie kierował się patriotyzmem; temu więc należy przypisać powodzenie Polskiego Kościoła Narodowego w Ponta Grossa. W zgromadzeniu był radcą domowym i delegatem na kapitułę prowincjalną. Łączyła go serdeczna przyjaźń z bpem Mazzarottim. Kurię opuścił krótko przed śmiercią. Umarł 27.9.1963 r. i pochowany jest pomiędzy współbraćmi na cmentarzu komunalnym w dzielnicy D. Luisa. W 1935 r. krótko zastępował proboszcza w Murici. Zaczerpnięte: NURT svd. Nr 35. 1985 r.