Bp Franciszek Cedzich SVD

 

Na temat postaci i działalności Biskupa Cedzicha dowiesz się czytając:

o. Henryk Kałuża SVD: "Był jak Ojciec" Z cyklu: Misjonarze Werbiści XX. Nysa 2008r.

---

 

Ur.       25.09.1911        Dolna, diec. opolska
W.       25.08.1924        St. Gabriel      
O.        08.09.1931          St. Gabriel
1.pr.     08.09.1933          St. Gabriel
W.pr.         1937          St. Gabriel
Święc.  19.08.1937        St Gabriel
 +         22.12.1971      Pte Stroessner, Alto Parana

29.4.1938 r. otrzyniał skierowanie do pracy misyjnej w Argentynie. Po krótkim pobycie w Buenos Aires i nauce jęz hiszpańskiego znalazł się w marcu 1939 w marcu 1939 w Encarnacion (Paragwaj). Tu pracował miedzy ludnością miejscową, jak również osiadłymi Polakami. W 1940 r. został mianowany proboszczem w Carmen del Parana. Powierzony mu obszar był duży, wynosił około 30.000km2. Zaopiekował się Polakami mieszkającymi w Fram i zbudował im Kościół M.B. Częstochowskiej (1939). Przez okres 11 lat pobytu w Paragwaju udzielił 5260 chrztów i przyjął 3650 dzieci do I Komunii św., wydawał praez cały czas tygonik „Orientacion", ukazujący się jeszcze w 1972 r.
"ponadto obsługujeny pas nadbrzeżny o długości 600 km nad rzeką Parana, szeroką na 3 km, a oddzielającą Paragwaj od Argentyny. Do żeglugi na rzece służy nam łódź motorowa. Jeden z naszych ojców, mający do pomocy Indianina, prawie stale podróżuje rzeką. My inni objeżdżamy nasze placówki konno. W roku ubiegłym (1947) zrobiliśmy 5550 km konno, a 4500 km łodzią motorową. Jedną z największych ofiar, to liczne wyjazdy do chorych, oddalonych nieraz o całe 3 dni jazdy konnej i to często po złych drogach..." (JKSB).
Na okres 1949-65 wrócił do Buenos Aires (Galle Mansilla) obejmując dwukrotnie obowiązki ekonoma prowincjalnego (1950-56 i 1959-65). W latach 1953-56 łączył ten obowiązek, z obowiązkiem przełożonego Domu. W 1956 r. organizował z ramienia Episkopatu wystawę "Książki i prasy katolickiej w Argentynie". Na przestrzeni lat 1956-59 fungował jako prowincjał z siedzibą w Rafael Calzada (35 km od Buones Aires). Po upływie kadencji prowincjała przejął na powrót obowiązki rektora w Calle Mansilla (1959-65). W 1965 r. wrócił do Paragwaju i został przełożonym zakonnym dystryktu Alto Parana i wikariuszem delegowanym terytorium kościelnego o tej samej nazwie. Po trzech latach teren jego działalności duszpasterkiej został podzielony na dwie odrębne diecezje usamodzielnione: Alto Parana i Encarnación. Rządcą prałatury Alto Parana został o. Cedzich, konsekrowany 23.6.1968 r. Prałatura jego obejmowała wtedy 20.247 km2 i około 30 tyś. wiernych z 11 tylko kapłanami. Polskę odwiedził w 1958 i 1971. Przy ostatnich odwiedzinach mocno zabiegał o dobre płyty z polskimi nagraniami, ponieważ udzielał w Alto Parana dwa razy w tygodniu katechezy przez radio.  Zmarł po powrocie z Polski 22.12.1971 r. w czasie operacji na tumor mózgu.

Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 88.

---

 

Werbistowscy świadkowie wiary: o. bp Franciszek Cedzich SVD (1911-1971)
 

„Był ojcem tych, których nie stać na koszulę”.

Franciszek urodził się 25 wrześ­nia 19011 r. w miejscowości Dolna k. Strzelec Opolskich, w wielodzietnej rodzinie Stanisława i Anny z domu Różec. Rodzina Cedzichów utrzymywała się z pracy w gospodarstwie rolnym. Okazyjnie ojciec dorabiał jako murarz. W domu rodzinnym panowała bardzo religijna atmosfera. Wielki wpływ na duchowość Franciszka wywarł miejscowy proboszcz ks. Karol Böhm. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, Franciszek wstąpił 24 sierpnia 1924 r. do prowadzonego przez werbistów niższego seminarium w Domu św. Krzyża w Nysie. Misjonarzy werbistów poznał wcześniej za pośrednictwem ich publikacji.

Po pomyślnym złożeniu egzaminu maturalnego, w 1931 r. wstąpił do werbistowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Domu św. Gabriela, w Mödling k. Wiednia. 18 kwietnia 1937 r. złożył tam wieczystą profesję zakonną, 22 maja 1937 r. otrzymał świecenia diakonatu, a 19 sierpnia tegoż roku przyjął świecenia kapłańskie z rąk kard. Teodora Innitzera. Otrzymał przeznaczenie misyjne do nowo powstałej misji w Paragwaju. 22 lipca 1938 r. odprawił mszę św. prymicyjną w rodzinnej parafii. 9 września 1938 r. na statku „Monte Sarmiento” wyruszył do Argentyny.

Po kilku miesiącach nauki języka i adaptacji do nowych warunków w Buenos Aires, 19 marca 1939 r. przybył do Encarnación w Paragwaju. Pracował tam wspólnie z o.o. R. Mütsch i J. Kreusser oraz z br. A. Grote w nowo utworzonej misji werbistowskiej, która obejmowała obszar 40 tys. km2.W 1940 r. został mianowany proboszczem parafii Carmen del Parana, która obejmowała obszar 30 tys. km2. W miejscowości Fram wybudował wtedy dla licznej tam polskiej społeczności kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej. W 1946 r. został mianowany proboszczem parafii w Encarnación. Znany był tutaj z działalności duszpasterskiej i społecznej. Dzięki niemu powstały nowe kościoły i szkoły, ośrodki katechetyczne. Zorganizował ruch robotniczy, chłopski i pracę kobiet. Z własnej inicjatywy wydawał tygodnik katolicki „Orientacion”. Troszczył się o miejscowe powołania kapłańskie.

W 1949 r. został przeniesiony do Domu Najświętszej Marii Panny z Guadalupe w Buenos Aires, gdzie został mianowany przełożonym lokalnej wspólnoty. W 1950 r. zostaje przez przełożonych mianowany na stanowisko ekonoma prowincjalnego. W 1956 r. wybrano go przełożonym prowincjalnym Prowincji Południowo-Argentyńskiej. W tym czasie w porozumieniu z episkopatem argentyńskim powołuje do życia Katolicką Agencję Prasową Argentyny. W mieście Coronel Suarez, w archidiecezji Bahia Blanca, otworzył niższe seminarium im. o. Józefa Freinademetza dla ubogiej młodzieży. W latach 1959-1965 ponownie pełnił urząd ekonoma prowincjalnego i przełożonego wspólnoty w Buenos Aires.

W 1966 r. powrócił do Paragwaju i zamieszkał w Puerto Stroessner, dzisiejsze Ciudad del Este. Wkrótce mianowano go przełożonym werbistowskie misji w prowincji Alto Parana. 11 maja 1968 r. papież Paweł VI mianował go biskupem prałatury apostolskiej Alto Parana. Sakrę biskupią przyjął w Encarnación 23 czerwca 1968 r. Organizując od podstaw życie duszpasterskie diecezji bp Cedzich, tak jak przed laty, wiele uwagi poświęcał ludności indiańskiej oraz ubogim. Do pracy ewangelizacyjnej włączył prasę i radio. Rozwinął działalność diecezjalnego „Caritas”. Czynił wszystko, aby ci z jego diecezjan, którzy znaleźli w życiu jedynie osamotnienie i rozczarowanie, znaleźli w jego osobie kapłana, który się za nimi wstawiał, przywracał im poczucie ludzkiej godności.

Bp Franciszek Cedzich zmarł nagle 22 grudnia 1971 r. Jego doczesne szczątki spoczęły w katedrze w Puerto Stroessner, dzisiejsze Ciudad del Este.

Oprac.: O. Janusz Brzozowski SVD