O. Augustyn Sornowski

urodzony: 06. 06. 1914 r.

święcenia kapłańskie: 29. 06. 1941 r.

zmarł: 26. 11. 1991 r. - pochowany w Laskowice

  

„Zapamiętano go jako człowieka życzliwego i niezwykle pracowitego, gorliwego kapłana oraz otwartego na trud i poświęcenie misjonarza”.

Augustyn urodził się 6 czerwca 1914 r. w Zabrzu-Kończycach, w rodzinie Jana i Marii z domu Paliczka. Ojciec był urzędnikiem kolejowym, a matka zajmowała się domem i wychowaniem sześciorga dzieci. Od najmłodszych lat interesowały go misje. Dlatego też po ukończeniu szkoły podstawowej w 1926 r. wstąpił do prowadzonego przez werbistów gimnazjum w Rybniku. Po pomyślne zaliczonym roku kontynuował dalszą naukę również w werbistowskim gimnazjum w Górnej Grupie k. Grudziądza. Dał się poznać jako dobry kolega i zdolny uczeń. Szczególnie pasjonowały go języki obce. Po pomyślnym złożeniu egzaminu maturalnego w 1935 r. wraz z 22 kolegami z klasy wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie k. Poznania. Tam 16 września 1937 r. złożył swoje pierwsze śluby zakonne. Po pomyślnym zaliczeniu pierwszego roku studiów filozoficznych dalszą naukę kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Domu św. Gabriela, w Austrii. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, studiujący tam Polacy zostali przeniesieni do Holandii. Zamieszkali opodal werbistowskiego klasztoru w Helvoirt, gdzie 22 maja 1941 r. Augustyn złożył wieczyste śluby zakonne, a 29 czerwca tegoż roku przyjął święcenia kapłańskie. Pierwsze lata posługi kapłańskiej o. Sornowskiego upłynęły na pracy duszpasterskiej wśród Polaków w Belgii, a później w Niemczech.

Po zakończeniu pracy wśród rodaków zdecydował się wyjechać na misje do Argentyny. Pod koniec 1947 r. powrócił jednak tymczasowo do Polski. Po latach wojennej tułaczki spotkał się z rodziną i odprawił mszę św. prymicyjną w rodzinnej parafii.

Jednak ze względu na brak rąk do pracy, na prośbę przełożonych, pozostał na dwa lata w Polsce. Został przeznaczony do Domu św. Krzyża w Nysie, gdzie uczył w tamtejszym niższym seminarium. Nie widząc jednak perspektyw dalszej pracy nauczycielskiej w dobie stalinizmu, a posiadając jeszcze ważny paszport, wyjechał w 1949 r. do Holandii. Po prawie roku oczekiwania na argentyńską wizę, 13 sierpnia 1950 r. przybył do Buenos Aires. Po krótkiej adaptacji do nowych warunków i nauce języka został przeznaczony do pracy w polsko-ukraińskiej parafii w mieście Apostoles, w prowincji Misiones, gdzie proboszczem był o. Ludwik Widera. W 1952 r. objął samodzielną parafię w miejscowości Cerro Azul. Parafianie byli pochodzenia polskiego, niemieckiego i rodzimego. To jednak o. Augustynowi nie sprawiało trudności, gdyż biegle władał tymi językami. W Cerro Azul obsługiwał nie tylko kościół parafialny, lecz także kilka kaplic rozsianych w promieniu 40 kilometrów. Do kaplic docierał konno, środkami komunikacji miejskiej lub w późniejszym czasie wysłużonym samochodem. W 1959 r. został przeniesiony na kolejną parafię w miasteczku Leonardo N. Alem. Tu ukończył budowę nowej plebani oraz wybudował kościół p.w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Aby zdobyć potrzebne na rozwój ubogiej parafii środki materialne, podjął się pracy nauczyciela języka francuskiego w miejscowej szkole średniej. W 1972 r. został przeniesiony do miasta Puerto Esperanza, gdzie oprócz parafialnego kościoła jego kapłańskiej trosce powierzono siedem kaplic bocznych rozrzuconych w promieniu 50 kilometrów. Trudy misjonarskiego życia odbiły się negatywnie na jego zdrowiu. Pod koniec 1983 r. został przeniesiony do werbistowskiego Colegio Apostolico w Miguel Lanus. W 1984 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Domu św. Krzyża, w Nysie. W roku 1987 został przeniesiony do Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. Od roku 1991 przebywał na wydziale chorych w Domu św. Józefa w Górnej Grupie, gdzie zmarł 26 listopada 1991 r. Doczesne szczątki o. Augustyna Sornowskiego spoczęły w kwaterze werbistowskiej na cmentarzu parafialnym w Laskowicach Pomorskich.