o. Adam Krawiec SVD

  

Ur.       11.12.1914      Nowe Kramsko, diec. gorzowska
W.       22.9.1927        Nysa
O.        1.5.1936          Marienburg
l.pr.      1.5.1938          Marienburg
W. pr.  8.12.1947        Chludowo
Święc.  29.6.1948        Górna Grupa

Średnie wykształcenie  uzyskał w Nysie  Św. Krzyżu /1927-1936/. Dla odbycia nowicjatu skierowany  został w 1936 r. do Marienburga /Szwajcaria/. Tam też złożył 1. śluby  czasowe.   Z powodu niejasnej  sytuacji politycznej  /Nieamcy  aneksowały  12.3.38 Austrię/,  2 rok filozofii ukończył w Furstenfeld,  St.   Severin.   W  1939 r.  w St. Gabriel rozpoczął 1. rok teologii, którą  jednak nie ukończył.   Skutkiem wybuchu wojny we wrześniu 1939  r. został  już  1.3. następnego roku zaciągnięty  do wojska niemieckiego.  W armii  niemieckiej: od 1.5.1940 do  jesieni  był na froncie  zachodnim, zimą na śląsku, od wiosny do końca wojny  na wschodzie: Kiew - Briansk - Orel - Witebsk - Wilno - Kowno. W kwietniu 1945 r. dostał się w Prusach Wschodnich do radzieckiej niewoli i przebywał w niej do września tego samego roku.  Po uwolnieniu wrócił do rodzinnego domu. Rekonwalescencję odbył w domu rodzinnym w Nowym Kramsku /1945-1946/. W kwietniu 1946 r. zgłosił się i pozostał w Chludowie,  gdzie reaktywowano wyższe seminarium werbistowskie. Po otrzymaniu święceń kapłańskich w Górne Grupie razem z innymi przyjechał do Pieniężna, dokąd przeniesiono siedzibę wyższego seminarium Polskiej Prowincji.  Tutaj ukończył  ostatni  rok teologii. W 1949 r. przejął w niższym seminarium w Górnej Grupie obowiązki wykładowcy matematyki.   Prócz tego podjął się stałej katechizacji dzieci w mięjscowości Michale i angażował  się do niedzielnego duszpasterstwa. Po likwidacji niższego seminarium w 1952 r. otwarto w Nysie nowicjat dla uczniów najstarszej klasy z św. Krzyża.  Na mistrza nowicjatu kleryków powołano o. Krawca.   Po roku  w miejsce nowicjuszy, przyszli  z Pieniężna klerycy po 1.   ślubach czasowych.  Wtedy  to stał się automatycznie  ich prefektem. Zaś w 1957 r.  z chwilą ponownego reaktywowania niższego seminarium po wojnie, powołano go tu na stanowisko dyrektora liceum zakonnego i na wykładowcę matematyki.  Funkcję  tę pełnił do 1960 r.   Jak w  Górnej  Grupie, tak i w Nysie prowadził nadal niedzielne duszpasterstwo. Przez 6 lat pełanił funkcję mistrza nowicjatu kleryków w Pieniężnie. Przetłumaczył na jęz. polski „Enchiridion noviciorium SVD".  Od 1965 r. był wicerektorem seminarium misyjnego.  Za jego kadencji nowicjusze  zbudowali pomnik-kopiec ku czci Chrystusa Króla.  W 1966 r.   otrzymał nominację na  rektora domu Św.  Krzyża w Nysie i proboszcza parafii  zakonnej.  W tym czasie dach kościelny otrzymał nowe pokrycie, usunięto resztki  szkód wojennych na wieży kościelnej, do kościoła wstawiono dwa nowe konfesjonały „po lewej  stronie,  w kościele wymieniono piec do ogrzewania itd.  Od 3.9.1972 r.   przejął w Raciborzu parafię Matki Bożej wraz  z pielgrzymkowym kościołem na Starej Wsi. Rocznie przybywa tam około 15 pielgrzymek, zaś w roku jubileuszowym 1975 tutejsze  sanktuarium maryjne odwiedziło 50 pielgrzymek. Z prac remontowych to m.in.: nowy dach nad halą do spowiedzi, przebudowa prezbiterium,  remont kapitalny ogrzewania w kościele  itd. W 1975 r.  wymalowany został kościół. O. Krawiec  jest  autorem artykułu o tutejszym miejscu pielgrzymkowym w "Przewodniku Katolickim" nr 1974/19  z 12/05.1974. W 1982 r.  wybudował nową plebanię. W tym też roku obchodzono uroczystość 550-lecia istnienia parafii.
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str. 368