o. Tadeusz Juroszek

 

urodzony: 16. 09. 1931

święcenia kapłańskie: 07 lipca 1957 r. - Pieniężno

zmarł: 06. 12. 1997 r. - (66 lat) - pochowany w Górnej Grupie

Ur.       16.9.1931        Istebna, diec. Katowicka
W.       27.8.1946        Nysa
O.        8.9.1951          Pieniężno
l.pr.      8.9.1951          Pieniężno
W.pr.   9.2.1957          Pieniężno
Święc.  7.7.1957          Pieniężno
.
W okresie 1958-59 pracował jako wikariusz przy parafii św. Małgorzaty w Bytomiu. 1959-62 objął samodzielną placówkę w Długoborze, diec. warmińska. Wymalował tu kościół, zbudował salkę katechetyczną,   zakupił paramenty  liturgiczne, naprawił ogrodzenie przy kościele i wstawił duży piec ogrzewczy do kościoła. W 1962 r. pomagał przez krótki czas w Elblągu u ks.  kanonika Iwanickiego,  poczym wrócił do Pieniężna,  gdzie przez 2 miesiące pełnił zadanie  zelatora misyjnego. W latach 1962-67 był wikariuszem przy kolegiacie w Ornecie. W 1967 r. wyjechał z dużą grupą ojców do Brazylii.  Przez 5 miesięcy przebywał w Araraquara pod Sao Paulo,  ucząc się  jęz. portugalskiego u o.H.  Perbecha, a następnie kontynuował kurs tegoż języka przez 6 tygodni samym Saó Paulo./1968-69/ Jego pierwszą funkcją na nowej placówce było objęcia prefektury nad chłopcami w Toledo /45 uczniów niższego seminarium/.  Prowadził dla nich wykłady  z łaciny,   geografii i historii;  W 1969 r.   zastępował przez 3 miesiące, wikariusza w Constantine.  Od 30 marca 1969-73 r.  przejął obowiązki proboszcza Santa Cecilła do Pavao.  Zbudował  tu kościół /35 x 20 m/ /bez wewn.  wyposażenia, piętrową plebanię i  dwie kapliczki w Santa Barbara i Villa Nuova.  Sprawował także w  tym czasie opiekę pasterską nad 10 innymi kaplicami w terenie.  Na obszarze  parafii przeprowadził misje ludowe, które głosili 4 redemptoryści.  Uregulowano w tym czasie 95 małżeństw, ochrzczono 10 dorosłych i udzielono ok. 15.000 komunii św. W 1973r. wyjechał  na pół roku do Hemi. W listopadzie tego roku objął nową parafię Nova Fatima. Przeprowadził tam malowanie kościoła na zewnątrz i wewnątrz, położył posadzkę w kościele i wyłożył prezbiterium granitem,  założył radiofoniazację, zbudował piętrowy dom parafialny /45x21m/ z dużymisalami i urządzeniami. Miał 8 kaplic wyjazdowych /fazend/. W 1975 r. przeniósł się do Candido du Abreu /17.500 mieszkańców w tym 2 tyś. Ukrainców-innowierców i 13.000 katolików/. Poziom religijny był tam bardzo niski. Do obsługi miał 33 punkty duszpasterskie z których 19 miało wybudowane,  a inne  były w budowie. W 1978 r. pracował w Guarapuava /w mieście i interiorze/, gdzie miał do obsługi 42 kaplice.  Od grudnia 1979 r. pracował w Rio Azul u boku o.J. Salańczyka, a w r. 1981 w Tijucas do Sul, wespół z o.A. Wiatrokiem.
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 269.