o. Karwecki Piotr SVD

Ur.       3.2.1933          Gajda /ZSRR/, diec. wileńska
W.       29.8.1947        Pieniężno
0.         8.9.1952          Nysa
l.pr.      8.9.1954          Pieniężno
W.pr.   2.9.1959          Pieniężno
Święc. 31.1.1960        Pieniężno

W 1947 r. wstąpił do niższego seminarium w Pieniężnie, przeznaczonego dla starszych powołań. Ponieważ w następnym roku gmach przeznaczono na wyższe seminarium, drugi rok liceum rozpoczął w Chludowie pod Poznaniem. Ale i ten nie było mu dane ukończyć. Budynek Domu spłonął w pożarze w październiku 1948 r. Dwie klasy uczniów misyjnych przeniesiono do Nysy. Do r. 1952 kontynuował klasy gimnazjalne w Nysie. Kiedy w lipcu 1952 r. zlikwidowano niższe seminaria, otworzono w św. Krzyżu nowicjat i po wakacjach wstąpił do niego. Drugi rok nowicjatu rozpoczął w 1953 r. w Pieniężnie, gdzie odbył też przewidziane studium filozoficzno - teologiczne. Przewidziany na dalsze studia, dojeżdżał w ostatni roku teologii do Poznania, /razem z o. Kubickim i Pałubickim /na miesięczne konsultacje w liceum Korespondencyjnym. W 1960 r. przeniósł się do Chludowa i w 1961 r. uzyskał państwową maturę w Państwowym Liceum Korespondencyjnym w Poznaniu. Następnie zapisał się na uniwersytet w Warszawie, ukończył studia z filologii rosyjskiej /1961- -1967/ i uzyskał dyplom magisterski za pracę w języku rosyjskim "Historia literatury staroruskiej w czasopiśmie "Russkij Filologiczeskij Viestnik". W Warszawie zdobył też prawo jazdy na samochód. Od 1967 r. prowadził lektorat języka rosyjskiego na Akademii Teologii Katolickiej i uczył tego przedmiotu w gimnazjum Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego w Warszawie przy ul. Krasińskiego 31 /do 1971/. Po 10-ciu latach pobytu w Warszawie został przeniesiony do Chludowa. Przejął prace "ojca wyjazdowego", a od 1972 r. obowiązki ekonoma domowego. W tym czasie był też asystentem domowym. W r. 1975 zamieszkał w Bytomiu i przeszedł do grupy misjonarzy ludowych. Od lipca 1975 do 31.13.1982 przeprowadził 33 serie misji ludowych, 23 odnowień misji i 45 serii rekolekcji, prócz innych prac związanych z głoszeniem słowa Bożego. Od 1981 r. radca domowy.
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 297.

Piotr urodził się 3 lutego 1933 r. w miejscowości Gajdzie, w diecezji wileńskiej, w wielodzietnej rodzinie Piotra i Weroniki z domu Piekarska. Rodzina utrzymywała się z pracy w pięciohektarowym gospodarstwie rolnym. Od 1940 r. Piotr uczęszczał nieregularnie - z powodu wojny - do szkoły powszechnej w pobliskich Kuszkanach. Po zajęciu tych ziem przez Związek Radziecki, rodzina Karweckich przeniosła się w maju 1946 r. na Warmię i osiedliła we wsi Kajnity, niedaleko Pieniężna, gdzie Piotr kontynuował naukę szkolną.
W życiorysie swoim o. Piotr napisał, że jego powołanie zrodziło się pod wpływem werbisty, o. Pawła Kośnika SVD, pierwszego po wojnie proboszcza w parafii w Pieniężnie oraz przełożonego Domu św. Wojciecha. W 1947 r. Piotr wstąpił do działającego w tymże domu zakonnym niższego seminarium. W 1948 r. niższe seminarium przeniesiono do Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie, skąd po dwóch miesiącach, po pożarze klasztoru, alumnów umieszczono w Domu św. Krzyża w Nysie. Tam też w 1952 r. Piotr złożył egzamin maturalny. Po maturze wstąpił wraz z kolegami do nowicjatu Zgromadzenia Słowa Bożego w Domu św. Krzyża, który kontynuował po roku w Domu św. Wojciecha. Po nowicjacie rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie, gdzie 2 września 1959 r. złożył profesję wieczystą, a 18 października tegoż roku przyjął święcenia diakonatu. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. bp. Bolesława Kominka 31 stycznia 1960 r.
W ciągu roku po święceniach kapłańskich przebywał w Chludowie, udzielając się w duszpasterstwie i równocześnie zdobywając maturę państwową. W latach 1961-1967 studiował na Uniwersytecie Warszawskim filologię rosyjską. Studia uwieńczył dyplomem magisterskim na podstawie pracy pt. „Historia literatury staroruskiej w czasopiśmie Russkij Filologiczeskij Viestnik". Po studiach przez cztery lata był lektorem języka rosyjskiego na Akademii Teologii Katolickiej, nauczając równocześnie w prywatnym Liceum Ogólnokształcącym Sióstr Zmartwychwstanek w Warszawie. W latach 1971-1975 przebywał w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie, gdzie był zastępcą przełożonego i ekonomem domowym. Najbardziej wytężony okres pracy kapłańskiej o. Piotra to lata 1975-1984 i jego pobyt w Domu św. Małgorzaty w Bytomiu, kiedy przemierzał wielokrotnie całą Polskę jako misjonarz ludowy i rekolekcjonista. W tym czasie wygłosił m.in. 45 serii rekolekcji i przeprowadził 33 serie misji ludowych.
W 1984 r. o. Piotr powrócił do Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie, gdzie pełnił urząd przełożonego tamtejszej wspólnoty. Od 1989 r. ten sam urząd pełnił w Domu św. Kazimierza w Kleosinie k. Białegostoku. W 1998 r. został mianowany ojcem duchownym alumnów werbistowskiego seminarium w Pieniężnie. W tym czasie, pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, udawał się wielokrotnie w rodzinne strony, na Białoruś, gdzie służył chętnie pomocą duszpasterską w wielu parafiach. O. Piotr Karwecki zmarł w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie 13 września 2000 r. Został pochowany na cmentarzu klasztornym w Pieniężnie.

Oprac.: o. Janusz Brzozowski SVD
za: Misjonarz 6/2016 str. 24.

o. Piotr Karwecki