Sługa Boży
o. Józef Huwer (1895–1941)

O. Huwer urodził się 14 marca 1895 roku, w Rogowie k/Rybnika. Jako 14-letni chłopak udał się do gimnazjum misyjnego w Nysie. W 1919 rozpoczął nowicjat w St. Gabriel. Święcenia kapłańskie otrzymał 13 maja 1925 roku. W 1928 roku został ekonomem domowym w Górnej Grupie. W czasie eksperymentu z chemii na studiach na Uniwersytecie w Poznaniu zatruł się gazem i musiał się leczyć w Szwajcarii. Wszystkie domy zakonne pragnęły go mieć na stanowisku ekonoma. W ten sposób od 1932 roku zawiadywał ponad 400-hektarowym gospodarstwem rolnym w Bruczkowie. Równocześnie jest nauczycielem języków w tamtejszym gimnazjum misyjnym. W 1939 roku zostaje rektorem Domu Serca Jezusowego w Bruczkowie. W marcu 1940 roku dom staje się obozem dla internowanych księży diecezjalnych. Rektor również został internowany, a następnie 15 sierpnia 1940 roku przetransportowany do obozu koncentracyjnego do Buchenwaldu k/Weimaru. Tu zmarł 9 stycznia 1941 roku.


W okresie 1. wojny światowej w 1914 - 18 jako licealista zgłosił się ze St. Gabriel ochotniczo do armii pruskiej. W 1915 r. został ranny w plecy na froncie francuskim, w 1917 r. odznaczony został krzyżem żelaznym II klasy. W okresie 1919 - 26 podjął studia teologiczne w St. Gabriel. Opinia rektora, o. Grendela: "dobry, spokojny charakter, mający dobre dyspozycje, do wykorzystania we wszystkich dziedzinach działalności". Od 1926 - 28 był ekonomem Domu w Górnej Grupie, od r. 1928 - 30 odbył studia matematyczno-przyrodnicze w Poznaniu (w urzędzie zastępował go o.S. Kubista). W czasie przeprowadzania eksperymentu uległ zatruciu. 1930 - 32 leczenie w Blatten, Szwajcaria; wicerektor tamtejszej wspólnoty. 1932 - 40 ekonom regionalny i dyrektor majątku zakonnego w Bruczkowie. Wypowiedź jego najbliższego współpracownika z tego okresu: "Jego praca nie była łatwa, ludzie od dwu lat nie otrzymywali wypłaty. Gdy proszono kogoś o pomoc, ten odpowiadał: wypłaćcie, a będziemy pracować". Dzięki postawie o. Huwera, jego wielkiej pobożności, pracowitości, prostocie, mądrości oraz wierze w Opatrzność Bożą, prawie namacalne było błogosławieństwo Boże. W krótkim czasie udało się uporządkować sprawy finansowe majątku". Uczniom misyjnym udzielał matematyki i jęz. polskiego. Planował rozbudowę gimnazjum i kaplicy bruczkowskiej. 24 maja 1939 r. generalat zatwierdził jego plany. Parę tygodni później został mianowany rektorem Domu. W lecie tego roku rozpoczęto kłaść fundamenty pod kaplicę. Budowa była uk. w stanie surowym, gdy wybuchła wojna. Majątek przeszedł od razu pod zarząd niemiecki. 14.03.1940 r. domownicy zostali internowani. Dom zamienił się na obóz internowanych dla księży z okolicy. 15.08.1940 internowani (prócz braci) zostali wywiezieni do obozu. O. Huwer trafił do Buchenwaldu.

Zmarł 9 stycznia 1941 r. Urnę z prochami włożono do trumny o. Puchały w Borku Wlkp.

Był człowiekiem świętobliwym.

ŹRÓDŁO: Ks. Józef Tyczka, Biogramy Polskich Werbistów, Część I:A-K, Bytom 1985, Wydawca: Księża Werbiści.