o. Antoni Joachimczyk
urodzony: 10. 01. 1891 r.
święcenia kapłańskie: 08. 09. 1914r.
zmarł: 06. 05. 1964 r. - pochowany w Rybniku
Ur. 10.01.1891 Swornegacie, diec. Chełmińska
W. 21.04.1903 Nysa
0. 04.09.1910 St. Gabriel
1.pr. 08.09.1911 St. Gabriel
W.pr. 03.09.1914 Nysa
Święc. 08.09.1914 Nysa
+ 06.05.1964 RybnikW latach 1914-19 zaciągnięty do armii pruskiej spędził okres 1.wojny światowej jako duszpasterz jeńców wojennych na Pomorzu i na Śląsku. Odznaczony medalem Czerwonego Krzyża. O. Gier określa go jako: "gorącego Polaka, inteligentnego i pilnego, jednego z najdzielniejszych studentów, wyśmienicie mówiącego po polsku i po niemiecku, dzielnego także w duszpasterstwie". 30.10.1919 r. przybył do Poznania, skierowany na studia matematyki i chemii. Kilka tygodni później zgodził się dojeżdżać co 2 tygodnie do Turwi i Kopaczewa do kaplicy hrabiny Chłapowskiej. Podróżował bardzo wiele razem z o.T. Puchałą w poszukiwaniu odpowiedniej siedziby na placówkę werbistowską. Studiów nie ukończył. W r. 1924 był kapelanem w zakładzie p. Koczorowskiej w Bruczkowie. W 1925 r. został przeniesiony do Górnej Grupy, w 1927 r. przeniesiony do Rybnika (ale prawdopodobnie raczej do Bruczkowa). Od r. 1929 był prezesem Domu w Bruczkowie i dyrektorem majątku. W grudniu 1932 r. wyjechał do USA w cely werbowania abonentów dla polskich czasopism misyjnych i zebrania pieniędzy dla budującej się polskiej regii. W 1934 r. powrócił do Polski, był wykładowcą matematyki i jęz. francuskiego w Rybniku oraz spowiednikiem sióstr urszulanek. Od r. 1936-39 rektor w Górnej Grupie, wykładowca matematyki. Z chwilą objęcia przez Prowincję pracy duszpasterskiej na kresach wschodnich, skierował się 1 września 1939 r. do Baranowicz, ale wojna wszystko przekreśliła. 23.12.1939 r. wrócił przez Białystok, Warszawę do własnaj rodziny (Gdynia-Gdańsk), zatrzymał się przez pewien czas u ks. Pietrka w Drzycimiu, potam pojechał na Śląsk i znalazł przystań i proboszcza w Kątach (Oderwinkel), którego znał jeszcze z czasów 1. wojny światowej. Tu odwiedził go raz lub dwa razy o. Łysik. Od września 1945-51 był rektorem w Górnej Grupie oraz proboszczem (obsługiwał także Wielki Lubień), wykładowca matematyki. W okresie od 1951-57 piastował urząd rektora w Rybniku i proboszcza kuracji zakonnej (do 1961).
Z okazji roku maryjnego 1955, wymalował kaplicę zakonną. Od r.1962 był kapelanem sióstr Bożej Miłości w Jastrzębiu Zdroju. Zmarł 6.5.1964 r. i spoczywa na cmentarzu komunalnym w Rybniku.
„Zarówno 2. wojna światowa jak i przedwczesna śmierć nie pozwoliły mu obchodzić srebrnego ani złotego jubileuszu kapłaństwa".
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 259.
O. Joachimczyk urodził się 10 stycznia 1891 roku w Swornegacach na Pomorzu, Formację zakonno-kapłańską otrzymał w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w St. Gabriel w Modling k. Wiednia, gdzie w 1914 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1919 rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim w zakresie nauk ścisłych - fizyka, matematyka, chemia.
W 1922 objął kapelanie zakładu wychowawczego Wandy Koczorowskiej w Bruczkowie, gdzie przebywał do 1930 roku (od 1929 jako dyrektor studiów Niższego Seminarium Duchownego Księży Werbistów, które rozpoczęło swą działalność w 1927 roku).
W latach 1936-1939 oraz 1945-1951 był rektorem w Górnej Qrupie, a następnie przez 10 lat proboszczem w Rybniku. Zmarł 6 maja 1964 roku w Rybniku. Jest pochowany na cmentarzu rybnickim.za: "75 lat Domu Misyjnego Św. Józefa w Górnej Grupie 1923 - 1998". Album jubileuszowy. Górna Grupa 1998.