o. Jan Kilian
urodzony: 05. 05. 1902r.
święcenia kapłańskie: w roku 1931
zmarł: 07. 06. 1983r. pochowany w Bytomiu
Ur. 5.5.1902 Brynica, diec. Opolska
W. 1.10.1915 Nysa
0. 15.5.1924 St. Gabriel
l.pr. 8.9.1927 St. Augustin
W.pr. 8.9.1930 St. Gabriel
Święc. 1.1.1931 St. GabrielPo uzyskaniu matury w 1924 r. /pierwszej matury państwowej w Św. Krzyżu/, wstąpił do przednowicjatu. w St. Gabriel, trwającym od 15 maja 1924 do 1 września 1924, a następnie rozpoczął właściwy 1. rok nowicjatu, trwający do 1 września1925 r. Drugi rok nowicjatu /1925-27/ odbył wraz z całym kursem w St. Augustin pod Bonn, gdzie też złożył 1. śluby zakonne i ukończył studia filozoficzne. Wróciwszy w 1927 r. do macierzystej uczelni teologicznej Zgromadzenia w St. Gabriel, rozpoczął studia teologiczne, które kontynuował aż do swoich święceń kapłańskich. Szwankując już uprzednio na zdrowiu, przerwał po święceniach studia. Przez ponad rok przebywał w Blatten /Alpy szwajcarskie/ i leczył się na płuca. W 1932 r. wrócił podleczony do Wiednia i ukończył studium teologii. W lutym 1933 r. przybył do Górnej Grupy i otrzymał nominację na podprefekta uczniów misyjnych, choć marzyła mu się praca misyjna na Nowej Gwinei. Do przejętego stanowiska dołączyły się wykłady z łaciny, religii, prac ręcznych i jęz. niemieckiego: razem 21 lekcji tygodniowo. W 1936 r. przeniesiony został do niższego seminarium dla starszych powołań w Bruczkowie, przejął obowiązki samodzielnego prefekta uczniów oraz wykłady z łaciny. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Polski opuścił 27 grudnia 1939 r. Bruczków i udał się na Śląsk. 12 wzgl, 15 stycznia 1940 r. objął stanowisko kapelana sióstr Franciszkanek Maryi Nieustającej Pomocy w Krzyżanowicach koło Raciborza, u których przetrwał okres wojny. Odwiedził go tam raz lub dwa razy o. Łysik. Po wyzwoleniu w 1945 r. powołano go na powrót do Bruczkowa. W lipcu przejął z rąk o.J. Arlika opiekę nad uczniami misyjnymi, którzy od połowy kwietnia rozpoczęli naukę, a także kierownictwo domu. Przeniesiony 20.8.1947 r. do Domu św. Krzyża w Nysie, stał się tam prefektem dużej grupy uczniów i miał do pomocy dwu podprefektów. Był bardzo lubianym i szanowanym przełożonym chłopców. Z tego czasu pochodzi jego udana inscenizacja operetki "Sokole oko". Po likwidacji niższego seminarium w Nysie /1952/ przeszedł do pracy duszpasterskiej. 5 sierpnia 1952 objął parafię Wielkodobrzeńską i nominację na wikariusza substytuta. Do swojej pracy duszpasterskiej wprowadził przedstawienia religijne. Kiedy po roku pracy parafię przejął ksiądz diecezjalny, wtedy 1 listopada 1953 r. objął stanowisko kapelana w domu generalnym sióstr Służebniczek NMP /śląskich/ we Wrocławiu przy ul. Czarnoleskiej 10, które piastował ponad 3 lata. Udzielał tygodniowej konferencji, przeprowadzał dokształcanie zakonne dla postulantek i no wicjuszek oraz wykłady dla przełożonych. Oprócz tego każdej niedzieli pomagał w parafii w Sępolnie /msza św., kazanie i spowiedź/ oraz okazyjnie udzielał rekolekcji. Z chwilą przeniesienia go do Górnej Grupy w 1957 r., objął urząd rektora Domu oraz proboszcza parafii po o. Kośniku. Przeprowadził w tym czasie remont dachu kościelnego i remont organów, postawił przy kościele nowe ogrodzenie. Jak wszędzie, tak i tu ćwiczył z młodzieżą przedstawienia religijne i jasełka. W 1957 r. brał udział w kapitale prowincjalnej. W lutym 1966 r. zachorował na silną anemię i został przewieziony do Wrocławia. Otrzymał transfuzję krwi /krwiodawcami byli: o.L. Szulczyk o.Fr. Fietrek, o.J. Magiera i br. Ludwik Blok/. Jako rekonwalescent objął w kwietniu 1966 r. stanowisko kapelana Sióstr Bożej Miłości w Jastrzębiu Zdroju. Ponieważ w domu formacyjnym braci w Chludowie stale odczuwano brak stałego spowiednika, sprowadzono tu o. Kiliana. Po przybyciu powierzono mu jednak zadanie spirytuała braci /od 5.8.1967/, które pełnił przez dwa lata. Jako przedstawiciel domu chludowskiego brał udział w Kapitule prowincjalnej /1968/ w Pieniężnie. Z braćmi wyreżyserował kilka przedstawień teatralnych: "Z przybyciem o. Kiliana rozpoczął się w Chludowie ruch teatralny. Młodzi bracia i kandydaci wykazują duże zainteresowania przedstawieniami. Do tej pory prezentowali się już trzy razy na "deskach"! w: niedzielę misyjną, w drugie święto Bożego Narodzenia i w Nowy Rok. Przedstawienia są krótkie od 20-30 minut. Młodociani aktorzy /niektórzy już po trzydziestce/ zbierają zasłużone brawa".
Od 1969 r. pracował na stanowisku kapelana sióstr Służebniczek NMP /śląskich/ w Zborowskich pod Lublińcem. Udzielał się przy tym systematycznej pracy duszpasterskiej w parafii /spowiedzi, pogrzeby, śluby, rekolekcje i przedtawienia/. Zajął się sprowadzeniem dzwonów, przebudową dachu na kościele.
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 314.
O. Kilian urodził się 5 maja 1902 roku w Brynicy na Opolszczyźnie. W1915 roku wstąpił do Niższego Seminarium Księży Werbistów w Nysie, a w 1924 roku do nowicjatu w St. Gabriel w Modling k. Wiednia, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1931 roku. W 1933 roku został skierowany do Polski. Pracował głównie jako wychowawca alumnów w Niższym Seminarium Duchownym. W latach 1957-1966 był proboszczem parafii Sw. Teresy od Dzieciątka Jezus w Górnej Grupie i zarazem przełożonym miejscowej wspólnoty zakonnej. Przez następne lata był kapelanem sióstr zakonnych. Zmarł 7 czerwca 1983 roku w Bytomiu i tam został pochowany przy kościele św. Małgorzaty.
za: "75 lat Domu Misyjnego Św. Józefa w Górnej Grupie 1923 - 1998". Album jubileuszowy. Górna Grupa 1998.