o. Antoni Kałusek

Ur.       12.6.1913        Radoszowy,  diec. Katowicka
W.       1.9.1931          Rybnik
0.         7.9.1932          Wiedeń, St. Gabriel
1.pr.     1.5.1934          Wiedeń, St. Gabriel
W.pr.   27.3.1938        Wiedeń, St. Gabriel
Święc.  24.8.1938        Wiedeń, St. Gabriel

Po ukończeniu studiów teologicznych w Wiedniu przybył do Polski  ze  skierowaniem do Rybnika,   gdzie  miał pracować w szkolnictwie względnie duszpasterstwie. Jednak wybuch wojny /1939/ przeszkodził temu. Internowany  już 5 września, znalazł  się razem z br. Gerigkiem,  Klichem i Błędowskim w rybnickim więzieniu,  następnie w Rawiczu  i Buchenwaldzie, skąd 29.11.1940 r.  wywieziony   został do Dachau. Po trzy­
letnim pobycie w obozie  koncentracyjnym w Dachau,  dzięki staraniom rodziny  uzyskał  zwolnienie  /25.8.1943 r./.   Zaciągnięty do  armii niemieckiej  /1943-1945/,  walczył na froncie wschodnim.  Skutkiem zwycięskiej   ofensywy  radzieckiej w styczniu 1945 r.   cofnięty  został pod Toruń.   Zatrzy­mał się w wiosce Lubicz,  której  proboszcz zmarł w Dachau, a którego tam poznał o. Kałusek. W Lubiczu przeczekał front i stał się  jej  pierwszym po wojnie duszpasterzem. Ze Zgromadzenia wystąpił 22.4.1948 r. inkardynowany do diecezji chełmińskiej /18.11.1950 r./.   Zmarł w  1980 r.  w Lubiczu.
Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 284