Rocznik 1941

Święcenia dnia: 29 czerwca 1941 w Holandii

Szafarz: J.E. Ks. Bp

Prowincjał:

Wręczenie krzyży misyjnych:

 

o. Bronisław Skóra

  

Ś.p. O. Skóra Bronisław SVD
(1916 - 2004)                                                                

 

O. Bronisław Skóra urodził się w Żabikowie k. Poznania. Był synem Marcina i Teresy z domu Czajka. Do Zgromadzenia Księży Werbistów wstąpił w  Górnej  Grupie  30 sierpnia 1930 r. Nowicjat i pierwszy rok studiów filozoficznych odbył w latach 1935-1937 w Domu Misyjnym   św.   Stanisława Kostki w Chłudowie. Był to pierwszy rocznik nowicjacki Polskiej Prowincji Zgromadzenia  Słowa  Bożego.   Mistrzem nowicjatu był wówczas bł. O. Józef Mzyk. Dalsze studia   filozoficzno-teologiczne podjął w 1937 r. w Międzynarodowym   Misyjnym  Seminarium Księży Werbistów Sankt Gabriel w Moedling k. Wiednia. Po zajęciu Austrii przez Niemcy hitlerowskie, a następnie po zamknięciu granicy z Polską, na 10 dni przed wybuchem wojny groziło internowanie wszystkich polskich kleryków. Przełożeni Zgromadzenia posta nowili ich ratować. Postarali się o wyjazd do Holandii, przy wydatnej pomocy  konsula  holenderskiego. 25 sierpnia 1939 r. ponad 20 kleryków, a wśród nich o. Bronisław, opuściło w kilku grupach  Austrię,   zdążając różnymi trasami w kierunku Holandii.  Tam znaleźli gościnę   w   werbistowskim seminarium   w   Teteringen k. Bredy, gdzie kontynuowali swe studia. Z chwilą zajęcia Holandii przez Niemców  9 września 1940 r. o. Bronisław z pozostałymi polskimi klerykami znalazł schronienie w leśniczówce w Hehoirt koło Hertogenbosh, gdzie   w   warunkach   konspiracyjnych kończył studia  i  29  czerwca  1941 otrzymał święcenia kapłańskie.
Po święceniach przez dwa lata studiował misjologię na katolickim uniwersytecie w Nijmegen, równocześnie udzielając się duszpastersko w parafiach holenderskich oraz wśród polskich emigrantów w Limburgii. Na początku 1944 r. wraz z grupą werbistów (oo. K. Lemanowicz, F. Zapłata, F. Jażdżewski, F. Wardowski, F. Folek, S. Turbański) przedostał się przy pomocy łączniczki Polskiej Organizacji Walki o Niepodległość przez zieloną granicę do Belgii. Od 24 lutego 1944 do 14 października 1946 r. pracował duszpastersko w Polskiej Misji Katolickiej w Belgii najpierw wśród górników polskich w Zagłębiu w Charleroi, następnie na stanowisku pomocnika i zastępcy rektora misji w Brukseli. W liście z dnia 14 października 1946 r., skierowanym do Zarządu Zgromadzenia Słowa Bożego, ks. Jacek Przygoda, Rektor Misji Polskiej w Brukseli napisał m.m.: „Żegnając Ks. Bronisława Skórę, czynię to z żalem, gdyż tracę cennego współpracownika w osobie tego inteligentnego kapłana o wielkim sercu, ale - wezwany głosem Przełożonych Zgromadzenia - udaje się On do nowych prac, gdzie z potrojoną siłą szerzył będzie Królestwo Chrystusowe wokół siebie, czego Mu gorąco życzę".
7 listopada 1946 r. decyzją Rady Generalnej Zgromadzenia został przeznaczony do Polskiej Prowincji. Zamieszkał w Domu Misyjnym św. Stanisława Kostki w Chludowie. Zarówno w Chludowie, jak i w Pieniężnie (od 23 sierpnia 1948 r.) był przede wszystkim wykładowcą i wychowawcą kleryków i braci w czasie formacji. W miarę możliwości angażował się również w pracę duszpasterską. W 1951 r. został mianowany współpracownikiem (vicarius cooperator) parafii św. Piotra i Pawia w Pieniężnie, a 29 marca 1954 r. administratorem parafii w Długoborze. W całym tym okresie wykładał egzegezę Starego Testamentu, introdukcję do Pisma Świętego, misjologię oraz nauczał języków łacińskiego i greckiego.
W 1957 r. został mianowany rektorem w Domu Misyjnym św. Małgorzaty w Bytomiu i proboszczem parafii pod wezwaniem św. Małgorzaty, pozostając na tym stanowisku przez dwie kadencje. Od 1963 r. pełnił obowiązki prokuratora w tym Domu Misyjnym. W sierpniu 1964 r. został przeniesiony do Domu Misyjnego Królowej Apostołów w Rybniku na stanowisko opiekuna duchowego sióstr w Jastrzębiu Zdroju. W 1965 r. został przeznaczony do Domu Misyjnego św. Stanisława Kostki w Chludowie i mianowany ekonomem domowym, kierownikiem duchowym szkolenia braci, radcą domowym oraz referentem misyjnym. W 1969 r. został przeniesiony do Domu Misyjnego św. Wojciecha w Pieniężnie i mianowany na urząd ekonoma prowincjalnego. Urząd ten pełnił przez okres sześciu kadencji, to jest do 1986 r. Jako ekonom prowincjalny nadzorował i osobiście troszczył się o wiele inwestycji, m.in. o budowę kościoła w Rybniku, rozbudowę Domu Misyjnego Ducha Świętego w Warszawie, budowę Domu Misyjnego św. Arnolda w Laskowicach Pomorskich, św. Kazimierza w Białymstoku oraz o przejęcie domu wypoczynkowego dla misjonarzy w Zakopanem. W tym czasie od 1975 do 1981 r. był równocześnie prezesem Domu Misyjnego Ducha Świętego w Warszawie. Od 1981 r. najpierw w Chludowie, a następnie od 1986 r. w Pieniężnie pomagał w pracy w kancelarii domowej.
Z dniem 1 września 1991 r. powrócił na stałe do Chludowa. W miarę sił pomagał w ekonomacie domowym, a ponadto był spowiednikiem nowicjuszy i tłumaczem dokumentów Zgromadzenia.
1 lipca 2001 r., o godzinie 11.00 w Domu Misyjnym Świętego Stanisława Kostki w Chludowie o. Bronisław, otoczony licznym gronem współbraci, członków rodziny, przyjaciół i dobrodziejów misji, odprawił Mszę św. dziękczynną z okazji jubileuszu 60-lecia święceń kapłańskich. Słowa znanej pieśni religijnej „Cóż Ci Jezu damy, za Twych łask strumienie, z serca Ci składamy korne dziękczynienie", zamieszczone na wydrukowanym jubileuszowym obrazku, w pełni oddają pokorną postawę o. Bronisława, który swoją ofiarną pracą wniósł ogromny wkład w rozwój Polskiej Prowincji.
Po operacji, której musiał się poddać w listopadzie 2003 r. po nieszczęśliwym upadku i złamaniu kości udowej, został skierowany na oddział chorych do Domu Misyjnego św. Józefa w Górnej Grupie, gdzie po kilku tygodniach zmarł. Pogrzeb odbył się 26 stycznia 2004 r. w Chludowie.

Roman Czajka SVD
Za: Misjonarz, nr. 11, 2004 r.


 

O. Bronisław Skóra SVD (1916 – 2004)
Był człowiekiem wielkiej pokory i wielkiego ducha. Jego życie zakonne i kapłańskie było autentyczną służbą Bogu i ludziom.

Bronisław urodził się 7 czerwca 1916 r. w Żabikowie k. Poznania, w wielodzietnej rodzinie Marcina i Teresy z domu Czajka. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości w 1927 r. rozpoczął naukę w gimnazjum im. Jana Paderewskiego w Poznaniu. Jednakże lektura czasopism misyjnych spowodowała, że wybrał drogę powołania misyjnego. W 1930 r. rozpoczął naukę w werbistowskim gimnazjum w Górnej Grupie k. Grudziądza. Tam dał się poznać jako dobry kolega i zdolny uczeń. Po pomyślnym złożeniu egzaminu maturalnego 27 sierpnia 1935 r. wraz z 22 kolegami z klasy wstąpił do nowicjatu zgromadzenia w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie k. Poznania, gdzie 16 września 1937 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Po zaliczeniu pierwszego roku studiów filozoficznych naukę kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Domu św. Gabriela w Austrii. Tuż przed wybuchem II wojny światowej studiujący tam Polacy zostali przeniesieni do Holandii. Zamieszkali w leśniczówce, niedaleko werbistowskiego klasztoru w Helvoirt, gdzie w warunkach konspiracyjnych kontynuowali studia. W domu zakonnym w Helvoirt, 22 maja 1941 r., Bronisław złożył wieczyste śluby zakonne, a 29 czerwca tegoż roku przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach przez dwa lata studiował misjologię na katolickim uniwersytecie w Nijmegen, równocześnie pracując duszpastersko w holenderskich parafiach oraz wśród polskich emigrantów w Limburgii. Na początku 1944 r. wraz z grupą polskich werbistów przedostał się do Belgii. Od 24 lutego 1944 r. do 14 października 1946 r. pracował duszpastersko w Polskiej Misji Katolickiej w Belgii.
Decyzją przełożonych z 7 listopada 1946 r. przeznaczony został do pracy w Polsce. Zamieszkał początkowo w Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie, a od 23 sierpnia 1948 r. w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. Zarówno w Chludowie, jak i w Pieniężnie był przede wszystkim wykładowcą  i wychowawcą kleryków oraz braci w formacji. W miarę możliwości angażował się również w pracę duszpasterską. W 1951 r. został mianowany współpracownikiem proboszcza w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Pieniężnie, a od 1954 r. administratorem parafii św. Jana Ewangelisty i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Długoborze. Przez cały ten czas wykładał egzegezę Starego Testamentu, introdukcję do Pisma Świętego i misjologię oraz uczył języka łacińskiego i greckiego w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie.
W 1957 r. mianowany został przełożonym Domu św. Małgorzaty w Bytomiu oraz proboszczem tamtejszej parafii. W sierpniu 1964 r. przeniesiono go do Domu Królowej Apostołów w Rybniku. Pełnił tam funkcję kapelana sióstr w pobliskim Jastrzębiu Zdroju. W 1965 r. został ekonomem Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie. Oprócz tego był kierownikiem duchowym braci w formacji, radcą domowym oraz referentem misyjnym. W 1969 r. mianowano go na urząd ekonoma prowincjalnego, który pełnił do 1986 r. Zamieszkał w Domu św. Wojciecha w Pieniężnie. Jako ekonom prowincjalny nadzorował i osobiście troszczył się m.in. o budowę kościoła w Rybniku, Domu św. Arnolda w Laskowicach Pomorskich, Domu św. Kazimierza w Białymstoku, rozbudowę Domu Ducha Świętego w Warszawie oraz o przejęcie domu wypoczynkowego dla misjonarzy w Zakopanem. W latach 1975-1981 był równocześnie przełożonym Domu Ducha Świętego w Warszawie. 1 września 1991 r. powrócił na stałe do Domu św. Stanisława Kostki w Chludowie. W miarę sił pomagał w domowej kancelarii, był spowiednikiem nowicjuszy oraz tłumaczem dokumentów zgromadzenia. Od listopada 2003 r. przebywał na oddziale chorych Domu św. Józefa w Górnej Grupie, gdzie zmarł 22 stycznia 2004 r. Doczesne szczątki o. Bronisława Skóry spoczęły w kwaterze  werbistowskiej  na cmentarzu parafialnym w Chludowie.

O. Janusz Brzozowski SVD
1/2016 Misjonarz, str. 24