o. Józef Glinka
urodzony: 1932 r.
święcenia kapłańskie: 07 lipca 1957 r. - Pieniężno
pracuje w Indonezji
Artykuły w czasopiśmie „Misjonarz”, mówiące o działalności duszpasterskiej Ojca Józefa:
- „Jak wy ich werbujecie?” – czasopismo "Misjonarz", nr 9/2003, str 12-13.
- "Grudniowe uroczystości" - czasopismo "Misjonarz", nr 12/2003, str 11.
- "Gdy Bóg dotknie ludzkiego serca" - czasopismo "Misjonarz" nr 5/2005 str 20.
- "Czym jest kapłańskie powołanie" - czasopismo "Misjonarz" nr 11/2007 str 12-13.
- "46 lat na antypodach " - czasopismo "Misjonarz" nr 11/2010 str 16-17.
Ur. 7.6.1932 Chorzów, diec. katowicka
W. 7.5.1946 Nysa
O. 8.9.1949 Pieniężno
l.pr. 8.9.1951 Pieniężno
W.pr. 9.2.1957 Pieniężno
Swięc. 7.7.1957 Pieniężno1958 - 59 otrzymał skierowanie do niższego seminarium w Nysie, wykładał biologię, a równocześnie uczęszczał w Opolu do Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego, 1959 r. zdobył maturę państwową, 1959-64 studia uniwersyteckie w Poznaniu z biologii i nauki o ziemi ze specjalizacją w antropologii, Początkowo mieszkał przez 2 miesiące razem z o.Z. Dorożynskim i o. J. Grzesikiem u karmelitów, do r. 1960 u zmartwychwstańców, a od r. 1960 u bernardynów przy Placu Bernardyńskim. W r. 1962 objął także stanowisko kapelana urszulanek szarych i zamieszkał przy ul. Chudoby 4. W latach 1959-62 udzielał braciom w Chludowie wykładów z biologii i gleboznawstwa. Razem z o. J. Tyczką ułożył także program szkolenia braci. 1964-65 po ukończeniu studiów i mieszkając w Chludowie, udzielał wykładów w Pieniężnie dla kleryków z dziedziny filozofii przyrody, a jednocześnie dojeżdżał do Wrocławia na seminarium doktoranckie prof. Wankego. 18.8.1965 r. wyjechał do Indonezji. 1965-66 z pozostałą grupą nowo przybyłych misjonarzy uczył się w Matoloko języka indonezyjskiego. 1966-68 wykłady filozofii przyrody i etnologii w wyższym seminarium w Ritapiret. W tym czasie przeprowadził wyprawę naukową na wyspę Palue. Jej owocem m.in. jest dziennik; „Żyłem na bezludnej wyspie”. 1968-70 powrót do Polski, gdzie 30.6.1969 r. obronił pracę doktorską "Pochodzenie mieszkańców Palue w świetle badań antropometrycznych", wydrukowaną we Wrocławiu. Począł silnie chorować na serce i leczył się w Katowicach i potem w Dusznikach do stycznia 1970 r. W miesiącach letnich 1970 r. przechodził ogólne badania i operację woreczka żółciowego w Holandii, a od września do grudnia pracował w "Anthropos" którego został członkiem. W grudniu 1970 r. wrócił do Polski i przygotowywał do druku materiały dla "Mikrobibliotek Anthropos". W czerwcu opuścił Polskę. W miesiącach letnich 1971 r. pracował znowu w "Anthroposie". Wrócił do Ledalero i udzielał wykładów w seminarium. W 1972 r. przyznano mu dwie profesury: profesora nadzwyczajnego antropologii na katolickim uniwersytecie w Yakarcie /kierownik sekcji antropologii przy katedrze anatomii na wydziale medycznym/ i "visiting professor" na uniwersytecie Nusa Cendana w Kupangu. W tym samym roku przyznano mu stypendium Humboldta, które przesunął na rok 1974. W 1973 r. powołano go na członka komisji koordynacji i promocji badań naukowych na wydziale medycyny uniwersytetu w Yakarcie. 1974-75 pobyt w NRF, /l. etap, stypendium w instytucie antropologii na uniwersytecie Jana Guttenberga w Moguncji pod kierunkiem dr. Ilse Schwiedetzki. 1975-76 wykłady w Ledalero. 1976-77 pobyt w NRF, 2. etap stypendium: przygotowanie pracy habilitacyjnej/. 18 czerwca 1977 r. odbył kolokwium habilitacyjne w Krakowie na wydziale Biologii i Nauki o Ziemi. 1977-78 wykłady w seminarium w Ledalero, ale od marca 1978 r. urlopowany, przyjechał do Polski, gdzie 10 maja w Krakowie odbyła się uroczysta promocja habilitacyjna. Pracuje w seminarium w Ritapiret /Indonezja/.
W Polsce 1968-70, 1977, 1978.
za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 183.
W roku 2007 przebywał w Polsce gdzie obchodził wraz ze swoimi kolegami kursowymi uroczystość jubileuszu 50. lecia kapłaństwa.