Śp. o. Kazimierz Łukaszewski (1932 - 2005)

Kazimierz Łukaszewski urodził się 4 stycznia 1932 r. w Lidzbarku Pomorskim (Welskim) k/Działdowa. Był najstarszym spośród trojga dzieci Władysława i Jadwigi z domu Podzendek. Ojciec jego prowadził własną piekarnię. Na chrzcie świętym otrzymał imiona Kazimierz Władysław. Już w przedszkolu/ochronce należał do Dziecięcego Kółka Misyjnego św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W czasie okupacji od 1941 r. musiał chodzić do niemieckiej szkoły. Po wojnie w czerwcu 1946 r. ukończył szkołę podstawową. W roku szkolnym 1946/1947 uczęszczał do II klasy Gimnazjum Męskiego w Brodnicy. 28 sierpnia 1947 r. wstąpił do Zgromadzenia Słowa Bożego w Górnej Grupie w charakterze alumna niższego seminarium, a 8 września 1949 r. rozpoczął nowicjat w Domu Misyjnym śwt. Wojciecha w Pieniężnie. Pierwsze śluby zakonne złożył 8 września 1951 r., śluby wieczyste 9 lutego 1957 r., a święcenia kapłańskie przyjął 7 lipca 1957 r.
Po święceniach kapłańskich otrzymał skierowanie do pracy misyjnej w Indonezji. Ponieważ nie uzyskał paszportu od władz państwowych, został przeznaczony do Argentyny. W oczekiwaniu na paszport pomagał w pracy duszpasterskiej w różnych parafiach diecezji warmińskiej (Długobór, Brąswałd, Bartąg), równocześnie był w Pieniężnie referentem misyjnym. Jednak do Argentyny też nie otrzymał paszportu. Od 1 października 1960 r. pracował jako wikariusz w parafii werbistowskiej Królowej Apostołów w Rybniku. W dniu 24 sierpnia 1962 r. został mianowany wikariuszem w parafii św. Jakuba w Olsztynie, gdzie pracował jako duszpasterz u boku ks. prał. Antoniego Jagłowskiego do 28 czerwca 1963 r. Po ówczesnej „zimie stulecia" ciężko się rozchorował; często przebywał w sanatoriach. Od 6 września 1963 r. pełnił obowiązki bibliotekarza w Domu Misyjnym św. Wojciecha w Pieniężnie. Od 1 sierpnia 1965 r. do swej śmierci, tj. do 12 listopada 2005 r. przebywał w Domu Misyjnym Królowej Apostołów w Rybniku, gdzie pracował jako misjonarz ludowy, referent misyjny oraz bibliotekarz domowy. Był niestrudzonym kaznodzieją.
W liście kondolencyjnym abp Damian Zimoń napisał, że „głoszeniem słowa Bożego wiódł ludzi po właściwych ścieżkach (Ps 23,3)". Ze względu na poczucie humoru i dar opowiadania dowcipów okoliczni proboszczowie bardzo chętnie zapraszali go do wszelkiego rodzaju pomocy duszpasterskiej. Z dniem 1 września 1995 r. został mianowany kapelanem szpitala św. Juliusza w Rybniku, a w latach 1998-2001 pełnił funkcję wicerektora we wspólnocie Domu Misyjnego w Rybniku. Otrzymał pozwolenie od ojca prowincjała na odbycie w listopadzie 2005 r. pielgrzymki do Ziemi Świętej. Szybko postępująca choroba nowotworowa uniemożliwiła mu ten wyjazd. Zamiast do ziemskiej Jerozolimy dotarł w tym samym czasie, jak się spodziewamy, do Niebieskiego Jeruzalem. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 16 listopada o godz. 14.00 w kościele Królowej Apostołów w Rybniku. Spoczął na cmentarzu rybnickim w kwaterze werbistowskiej.

Alfons Labudda SVD

za: czasopismo "Misjonarz", nr 5, maj 2006, str 33