o. Antoni Bulla

urodzony: 1934 r.

święcenia kapłańskie: 19. 01. 1961 r.

 

Ur.       28.07.1934        Zabrze, diec. opolska
W.       27.08.1949        Nysa
O.        08.09.1952          Pieniężno
l.pr.      08.09.1954          Pieniężno
W.pr.   08.09.1960         Pieniężno
Święc.  19.01.1961        Pieniężno

Od 1961 do 1962 r. kontynuował tzw. rok pastoralny w. Bytomiu. W latach 1962-65 po roku wyznaczono go już na urząd sekretarza prowincjała i zamieszkał na stałe w Pieniężnie.  Równocześnie powierzono mu prowadzenie biblioteki seminaryjnej. Następnie (1965-66) osiadł w Bruczkowie, gdzie zastąpił odjeżdżającego na pracę misyjną o. J. Olęckiego.  Po 8 miesiącach skierowano go do Rybnika, gdzie przejął funkcję wikariusza po o. Z. Tomszy. Ale już po 5 miesiącach otrzymał skierowanie misyjne do Nowej Gwinei, diec. Goroka, 28.8.1966 żegnał się w Pieniężnie; jęz. angielski studiował w Epping, Australia, 10.5.1967 r. stanął na ziemi nowogwinsjskiej. Staż rozpoczął w Gaggugl (od 16 maja) u boku o. K. Vossa. Stacja była położona w górach, gdzie temperatura nocą spadała do (minus ..?..) 16°. Gaggugl do niedawna było stacją „w buszu". Miało kościół i szkołę zbudowaną z materiałów miejscowych (czyli bardzo łatwo dostępnych na danym terenie).
Znajdowało się na niej kilka sklepików, sąd i więzienie, lekarz i władze administracyjne, lotnisko. W Gaggugl istniał też kościół i gmina luterańska. Do stacji głównej należało jeszcze 6 stacji bocznych. We wrześniu 1967 r. został chwilowo przeniesiony do Toromambuno (Denglagu), gdzie zastąpił o.J. Wolfla, udającego się na kapitułę generalną do Rzymu. Klimat był tam o wiele ziamniejszy. Przebywało tu 5 pracowników świeckich.; językiem miejscowym było chimbu, tak samo jak w Gaggugl. Do opieki miał 8 tyś, wiernych i staranie o sklepik. 2 września w grupie 17 osób wyruszył na zdobycie szczytu Wilhelma w paśmie górskim Bismarcka (4.700). Następnego dnia w towarzystwie o. Szymkowiaka, Amerykanina, na zdobytym szczycie odprawili prawdopodobnie pierwszą mszę św. 10.1.1968 r. opuścił Denglagu, wracając do Gaggugl. Od grudnia 1968 r. do listopada 1969 r. pracował na stacji Kerowagi w odległości 7 km od Gaggugl. Od 15.11.1969 r. do 28.1.1970 r. brał udział w kursie dla nowo przybyłych misjonarzy w Vunapope na wyspie New Britain. Od stycznia 1970 r. objął na jeden rok stację Hamta /po o. E, Ferleju/. Zbudował dwuklasową szkołę. W tym czasie włączano szkoły misyjne do programu ogólno-krajowego i państwo poczęło opłacać nauczycieli. W styczniu 1971 wyjechał do Europy, m.in. brał udział w tercjacie w Nemi. Po powrocie na Nową Gwinee przeznaczony został do pracy wychowawczej. Powierzono mu funkcję dyrektora szkoły katechetycznej w Kamaliki, W listopadzie przemierzył prawie całą diecezje, przeprowadzając wstępne egzaminy dla kandydatów do szkoły katechetycznej. Na jego barkach spoczęło też opracowanie programu nauczania. W 1974 r. znalazł się na krótko w Mingende. W 1975 r. rezydował w pałacu biskupa w Goroka, pomagając mu w pracy, a także pełniąc funkcję proboszcza. W 1976 r, wrócił do Kerowagi i był po raz drugi pomocnikiem o.K. Vossa i katechetą w gimnazjum. Od 12.7.1978 obwoził w czasie urlopu w Polsce bpa J. Cohilla po siedzibach polskich biskupów i ośrodkach kościelnych. W 1979 r, przejął placówkę Denglagu. Razem z nim przebywał tam br. S. Koszuta. W Polsce: 1971, 1974, 1978, 1982.
zaczerpniete: NURT svd. Nr 35. 1985 r. str 78.