Bp. Julian Gbur

Artykuły mówiące o działalności i pracy duszpasterskiej Biskupa Juliana:

 


Ur.       14.11.1942      Brzeżawa, diec. przemyska
W.       10.9.1957        Nysa
O.        7.9.1959          Pieniężno
l.pr.      23.2.1961        Pieniężno
W.pr.   8.9.1968          Pieniężno
Święc.  21.6.1970        Pieniężno

Pochodzi z rodziny grecko-katolickiej. 1959-70 nowicjat, studia uzupełniające humanistykę,  teologię odbył w Pieniężnie. Przeszedł na obrządek grecko-katolicki i 1970-73 pracował jako wikariusz w Krakowie. W 1973 r.   był samodzielnym proboszczem w Górowie  Iławieckim.  Sprawował  opiekę nad kościołem filialnym w Ostre Bardo /2821 wiernych/. 22 stycznia 1979 r.  w ramach tygodnia ekumenicznego celebrował w Seminarium w Pieniężnie mszę św.  w obrządku grecko-bizantyjskim przy współudziale unickiego chóru parafialnego.


Za: NURT SVD. Nr 35. 1985 r. str 172.


Zmarł biskup Julian Gbur, SVD (1942 - 2011)

24 marca 2011 r. o godzinie 5:15, po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł przeżywszy 69 lat, biskup Julian Gbur, SVD, tytularny biskup diecezji w Stryju. Pogrzeb odbędzie się w sobotę 26 marca o godzinie 9:00 w Stryju (Ukraina).


Bp Julian Gbur SVD (1942-2011)

24 marca 2011 roku o godz. 5.15 zmarł we Lwowie u Sióstr Miłosierdzia w 69-tym roku życia Grekokatolicki Biskup Stryja Julian Gbur, werbista.
Zmarły biskup urodził się 14 listopada 1942 roku w Brzeżawie w Diecezji Przemyskiej obrządku greckokatolickiego. Rodzicami jego byli Józef i Katarzyna z domu Błaszczak. Oprócz Juliana było jeszcze sześcioro innych dzieci, z których jedna z córek została zakonnicą. W 1947 roku rodzina Gbur została przesiedlona do Łączna koło Morąga. Po szkole podstawowej w 1957 roku Julian wstąpił do niższego seminarium misyjnego księży werbistów w Nysie. Dwa lata później rozpoczął nowicjat w Pieniężnie. W 1961 roku złożył pierwsze śluby zakonne, a 8 września 1968 roku śluby wieczyste. W międzyczasie odbywał służbę wojskową. Święcenia kapłańskie w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie otrzymał 26 czerwca 1970 roku.
         Zaraz po święceniach kapłańskich udał się na trzy lata do Krakowa, by przysposobić się do sprawowania liturgii w rycie bizantyjsko-ukraińskim. 23 czerwca 1973 roku został proboszczem w Górowie Iławeckim. Przez wiele lat sprawował liturgię w kościele parafialnym rzymsko-katolickim na przemian z miejscowym proboszczem. W okresie Solidarności otrzymał nieczynny od wojny wielki kościół gotycki, który należał kiedyś do gminy ewangelickiej. Teraz w wolnych chwilach ubierał się w kombinezon, wchodził na rusztowania, by na setkach metrów kwadratowych odbijać tynki, montować okna i stawiać carskie wrota. Całość w ten sposób nowopowstałej cerkwi ikonami przyozdobił zmarły niedawno mistrz malarstwa ikonowego Jerzy Nowosielski. Niektórzy słusznie uważają, że w ten sposób cerkiew ta stała się artystyczną perłą północy. O. Gbur był równocześnie proboszczem w Ostrym Bardzie i w Pieniężnie, gdzie przysposobił średniowieczny kościół św. Jakuba do liturgii wschodniej nadając mu jako patrona św. Michała Archanioła – Michaiła Archistratyga. Brał też żywy udział w życiu kulturalnym mniejszości ukraińskiej na północnych terenach Polski. Przyczynił się do powstania szkoły średniej w Górowie Iławeckim z językiem ukraińskim oraz do wydawania własnego czasopisma pod tytułem BŁAGOWIST.
         Wszystkie te prace i wysiłki o. Gbura nie uszły uwadze jego bezpośrednich  przełożonych Kościoła greckokatolickiego. Przez lata był dziekanem dekanatu olsztyńskiego obrządku greckokatolickiego, którego obszar sięgał od Gdańska do Ełku. W 1994 został przez Synod Katolickiej Cerkwi Ukraińskiej desygnowany na biskupa pomocniczego we Lwowie. Nominację od  Ojca św. Jana Pawła II otrzymał 4 maja. Konsekracja nowego biskupa odbyła się w katedrze św. Jury we Lwowie 7 lipca. Bp Julian Gbur objął stanowisko wikariusza generalnego archidiecezji lwowskiej, sekretarza Synodu Biskupów Kościoła Greckokatolickiego oraz biskupa pomocniczego Kard. Myrosława Lubacziwskiego. Kiedy w październiku 2000 roku w ramach reorganizacji Archidiecezji Lwowskiej Cerkwi Greckokatolickiej powstały nowe diecezje w Buczaczu, Sokalu i Stryju, pierwszym biskupem tej ostatniej został bp Gbur. Było kolejne wyzwanie. Trzeba było zacząć wszystko od początku. Z biegiem lat sił ubywało. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie. Jako pierwszy biskup spocznie w katedrze w Stryju 26 marca. R.i.p.

                                                                           Alfons Labudda SVD

za: www.werbisci.pl


Bp Julian Gbur SVD (1942-2011)

24 marca br. o godz. 5.10 zmarł we Lwowie u Sióstr Miłosierdzia w 69. roku życia greckokatolicki biskup Stryja, Julian Gbur, werbista.
Zmarły biskup urodził się 14 listopada 1942 r. w Brzeżawie w diecezji przemyskiej obrządku greckokatolickiego. Rodzicami jego byli Józef i Katarzyna z domu Błasz-czak. Oprócz Juliana było jeszcze sześcioro innych dzieci, jedna z jego sióstr została zakonnicą. W 1947 r. rodzina Gburów została przesiedlona do Łączna k. Morąga. Po szkole podstawowej w 1957 r. Julian wstąpił do Niższego Seminarium Księży Werbistów w Nysie. Dwa lata później rozpoczął nowicjat w Pieniężnie. W 1961 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a 8 września 1968 r. śluby wieczyste. Odbył też służbę wojskową. Święcenia kapłańskie w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie otrzymał 26 czerwca 1970 r.
Zaraz po święceniach kapłańskich udał się na trzy lata do Krakowa, by przysposobić się do sprawowania liturgii w rycie bizantyjsko-ukraińskim. 23 czerwca 1973 r. został proboszczem w Górowie Iławeckim. Przez wiele lat sprawował liturgię w kościele parafialnym rzymskokatolickim na przemian z miejscowym proboszczem. W okresie „Solidarności" otrzymał nieczynny od wojny wielki kościół gotycki, który należał kiedyś do gminy ewangelickiej. W wolnych chwilach ubierał się w kombinezon, wchodził na rusztowania, by na setkach metrów kwadratowych odbijać tynki, montować okna i stawiać carskie wrota. Nowo powstałą cerkiew ikonami przyozdobił zmarły niedawno mistrz malarstwa ikonicznego Jerzy Nowosielski. W ten sposób cerkiew ta stała się artystyczną perlą północnej Polski. O. Gbur był równocześnie proboszczem w Ostrym Bardzie i w Pieniężnie, gdzie zaadaptował średniowieczny kościół św. Jakuba do liturgii wschodniej, nadając mu jako patrona św. Michała Archanioła - Michaiła Archistratyga. Bral też udział w życiu kulturalnym mniejszości ukraińskiej na północnych terenach Polski. Przyczynił się do powstania szkoły średniej w Górowie Iławeckim z językiem ukraińskim oraz do wydawania własnego czasopisma pod tytułem „Blagowist".
Wszystkie te prace i wysiłki o. Gbura nie uszły uwadze jego bezpośrednich przełożonych Kościoła greckokatolickiego. Przez lata byt dziekanem dekanatu olsztyńskiego obrządku greckokatolickiego, którego obszar sięgał od Gdańska do Ełku. W 1994 r. został przez Synod Katolickiej Cerkwi Ukraińskiej desygnowany na biskupa pomocniczego we Lwowie. Nominację od Ojca Świętego Jana Pawła II otrzymał 4 maja. Konsekracja nowego biskupa odbyła się w katedrze św. Jury we Lwowie 7 lipca. Bp Julian Gbur objął stanowisko wikariusza generalnego archidiecezji lwowskiej, sekretarza Synodu Biskupów Kościoła Greckokatolickiego oraz biskupa pomocniczego kard. Myrosława Lubacziwskiego. Kiedy w październiku 2000 r. w ramach reorganizacji Archidiecezji Lwowskiej Cerkwi Greckokatolickiej powstały nowe diecezje w Buczaczu, Sokalu i Stryju, pierwszym biskupem tej ostatniej został bp Gbur. Było to kolejne wyzwanie. Trzeba było zacząć wszystko od początku. Z biegiem lat sił ubywało. Zmarł po długiej i ciężkiej chorobie w momencie, kiedy obradował Synod Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, na którym bp Światosław Szewczuk został nowym zwierzchnikiem Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego i arcybiskupem większym kijowsko-halickim.
Pogrzeb bp. Juliana Gbura odbył się 26 marca br. w Stryju. Liturgii pogrzebowej przewodniczył abp Igor Woźniak ze Lwowa, Mszę św. żałobną koncelebrowało 28 biskupów Ukraińskiego Kościoła
Greckokatolickiego oraz ok. 100 kapłanów tego Kościoła. Polskich werbistów reprezentowali: biskup ełcki Jerzy Mazur SVD, rektor z Lublina o. Józef Michna SVD, który odczytał list kondolencyjny prowincjała o. Andrzeja Danilewicza SVD oraz o. prof. Leonard Górka SVD. Była też delegacja z rodziny bp. Gbura, z ks. mitratem Andrzejem Sroką, siostrzeńcem zmarłego, oraz wielu wiernych, w tym dawni parafianie z Górowa Iławieckiego i Pieniężna.
Alfons Labudda SVD

za: Misjonarz 6/2011, str 32


Bp Julian Gbur SVD (1942-2011)
Był niestrudzonym pracownikiem na niwie Bożej. Budował nie tylko Kościół jako wspólnotę wierzących, ale i samodzielnie remontował świątynie.
 
Julian Gbur urodził się 14 listopada 1942 r. w Brzeżawie k. Przemyśla w rodzinie Józefa i Katarzyny z domu Błaszczak. W1947 r. rodzina Gburów w ramach akcji „Wisła" została przesiedlona do Łączna k. Morąga. W 1957 r. Julian wstąpił do Niższego Seminarium Księży Werbistów w Nysie. Dwa lata później rozpoczął nowicjat w Domu Św. Wojciecha w Pieniężnie. W 1961 r. złożył pierwsze śluby zakonne, a 8 września 1968 r. śluby wieczyste. W latach 1964 - 1965 odbywał służbę wojskową. Święcenia kapłańskie w Misyjnym Seminarium Duchownym Księży Werbistów w Pieniężnie otrzymał 26 czerwca 1970 r. Zaraz po święceniach udał się na trzy lata do Krakowa, by przysposobić się do sprawowania liturgii w rycie bizantyjsko-ukraińskim. Przez ten czas pełnił również obowiązki proboszcza tamtejszej wspólnoty greckokatolickiej. 10 lipca 1973 r. został proboszczem parafii w Górowie Iławeckim. Przez wiele lat sprawował liturgię w parafialnym kościele rzymskokatolickim na przemian z miejscowym proboszczem. W okresie „Solidarności" otrzymał nieczynny od II wojny światowej kościół ewangelicki. W wolnych chwilach o. Julian osobiście pracował przy jego remoncie, a powstałą w ten sposób cerkiew ikonami przyozdobił Jerzy Nowosielski. O. Gbur był jednocześnie proboszczem w Ostrym Brodzie, a od 1983 r. także w Pieniężnie, gdzie zaadaptował średniowieczny kościół św. Jakuba Apostoła do liturgii wschodniej, nadając mu jako patrona Św. Michała Archanioła.
O. Julian Gbur brał też udział w życiu kulturalnym mniejszości ukraińskiej na północnych terenach Polski. Przyczynił się do powstania szkoły średniej z językiem ukraińskim w Górowie Iławeckim oraz do wydawania czasopisma „Błagowist". Wszystkie te prace i wysiłki o. Gbura nie uszły uwadze jego bezpośrednich przełożonych Kościoła greckokatolickiego. W latach 1982-1991 był dziekanem dekanatu olsztyńskiego obrządku greckokatolickiego, którego obszar sięgał od Gdańska do Ełku. 30 marca 1994 r. został przez Synod Katolickiej Cerkwi Ukraińskiej desygnowany na biskupa pomocniczego we Lwowie. Nominację od papieża Jana Pawła II otrzymał 4 maja, a konsekracja biskupia miała miejsce w katedrze św. Jury we Lwowie 7 lipca 1994 r. Nowy biskup pomocniczy objął stanowisko wikariusza generalnego archidiecezji lwowskiej oraz sekretarza Synodu Biskupów Kościoła Greckokatolickiego. Kiedy w październiku 2000 r. w ramach reorganizacji greckokatolickiej archidiecezji lwowskiej powstały nowe diecezje w Buczaczu, Sokalu i Stryju, pierwszym ordynariuszem tej ostatniej mianowany został 18 listopada tegoż roku bp Julian Gbur. Było to kolejne wyzwanie. Trzeba było zacząć wszystko od początku. Z biegiem lat sił ubywało. Bp Julian Gbur zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 24 marca 2011 r. Pochowany został w katedrze w Stryju. 

O. Janusz Brzozowski SVD
Za: Misjonarz 3/2015 str. 24


W piątą rocznicę śmierci biskupa Juliana Gbura, dawnego proboszcza greckokatolickiej parafii w Górowie Iławeckim, w niedzielę 20 marca wierni razem ze swoimi duszpasterzami ks. dziekanem Janem Łajkoszem i Bohdanem…

http://ukraincy.wm.pl/343676,Uszanowali-pamiec-biskupa-Juli…