o. Stanisław Bochenek
urodzony: 07. 01. 1947 r.
święcenia kapłańskie: 29. 04. 1973 r.
Ur. 7.1.1947 - Strzeszyn, diec. tarnowska
W. 2.9.1970 - Pieniężno
O. 5.9.1970 - Pieniężno
1.pr. 8.9.1971 - Pieniężno
W.pr. 8.9.1972 - Pieniężno
Święc. 29.4.1973 - Pieniężno
RIP
O. STANISŁAW BOCHENEK SVDDrodzy Współbracia!
Dzisiaj, 27 grudnia 2015 r. w Górnej Grupie, odszedł do Pana, o. Stanisław Bochenek; były misjonarz w Argentynie iCzechach, a ostatnio przełożony w Starym Sączu.
O. Stanisław przeżył 68 lat, 44 lata w ślubach zakonnych, a 42 w kapłaństwie.Ceremonie pogrzebowe odbędą się w dniu 30 grudnia (środa), razem z ceremoniami pogrzebowymi śp. o. Kazimierza Tomaszewicza
w kościele parafialnym pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Górnej Grupie;10:30 Różaniec,
11:00 Msza św.,
eksporta na cmentarz zakonny.Zmarłych Współbraci: śp. oo. Stanisław Bochenka i Kazimierza Tomaszewicza, rodziny pogrążone w żałobie oraz zmarłych rodziców i rodzeństwo naszych misjonarzy, polecajmy Miłosiernemu Bogu w naszych wspólnotowych i prywatnych modlitwach.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie...
W latach 1973-74 po świeceniach kapłańskich skierowany do Nysy do pracy duszpasterskiej zanim nie wyrobil sobie papierów na wyjazd do Argentyny. Polskę pożegnał 26.3.1974 r. W kwietniu 1974 r, przebywał w Cerro Azul, gdzie uczył się jęz. hiszpańskiego u o. E. Basińakiego. We wrześniu poszedł do Posadas do seminarium, na dalszą naukę języka. W latach 1975-76 pracował jako duszpasterz w Aristobulo del Valle. W okresie 1976-77 był współpracownikiem o.E. Basińskiego w Cerro Azul. Od lutego 1977 r. objął parafie Azara po o. Terleckim. Tu dokończył budowy dzwonnicy, której poświecenie zbiegło się z 75 rocznicą przybycia pierwszych polskich kolonistów. Następnie dokończył budowy głównego wejścia do kościoła. W latach 1978-80 pracował w szpitalu w Posadas. W październiku 1980 r. przeniesiony do Polski. Od 1.3.1981 r. w Polskie Prowincji. Od marca 1982 r. w Nemi. W Polsce: 1973, 1982 /lipiec/.
Przypisany do Domu Misyjnego w Chludowie ale od roku ..( ? ) pracuje w Dolni Poustevna – Czechy.
zaczerpniete: NURT svd, nr 35, 1985 r.
O. Stanisław Tadeusz Bochenek SVD (1947-2015)
Stanisław Bochenek urodził się 7 stycznia 1947 r. w Strzeszynie w parafii Biecz. Rodzice jego, Edward i Maria z domu Wilczkiewicz, zasadniczo utrzymywali się z pracy na roli, na kilku hektarach
ziemi, ale ojciec dorywczo jeszcze pracował w tartaku w Bieczu. Po ukończeniu szkoły podstawowej i liceum w Bieczu Stanisław wstąpił do seminarium duchownego w Tarnowie. Gdy był już studentem teologii, do seminarium w Tarnowie przyjechał z prelekcjami misjonarz z Indii, o. Bernard Bona SVD. Wówczas w Stanisławie zrodziła się myśl o pracy na misjach. Po czwartym roku studiów w Tarnowie, w ramach doświadczenia bycia z ludźmi poza seminarium, pracował przez rok w Spółdzielni Ogrodniczej w Gorlicach. Po roku poprosił bp. Jerzego Ablewicza o zgodę na przejście do Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie. Nowicjat rozpoczął 8 września 1970 r. Pierwsze śluby zakonne złożył rok później, a już 8 września 1972 r. za dyspensą Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego od dalszych ślubów czasowych złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bp. Juliana Wojtkowskiego z Olsztyna 29 kwietnia 1973 r. w Pieniężnie. Razem ze święceniami otrzymał przeznaczenie do pracy misyjnej w Argentynie.
Do Argentyny wyjechał w 1974 r. Po sześciu latach wrócił do Polski w celu podratowania zdrowia. Drugi raz spróbował pracy na antypodach w latach 1982-1985, ale i tym razem musiał wrócić do ojczyzny. Odtąd pracował duszpastersko jako: proboszcz w Cerekwicy w diecezji poznańskiej (1986-1992), kapelan szpitala w Zielonej Górze (1992-1998), duszpasterz w Czechach w diecezji litomierzyckiej (1999-2009), kapelan u Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego w Gaju - Fiszorze i w Domu Pomocy Społecznej dla młodzieży niepełnosprawnej w Gaju - Strudze w dekanacie radzymińskim. 16 listopada 2011 r. został mianowany przez prowincjała o. Andrzeja Danilewicza SVD prezesem Domu Misyjnego św. Kingi w Starym Sączu. Po tej nominacji napisał odręcznie w swym krótkim życiorysie: „Myślę, że [pobyt w tym Domu] u boku klasztoru sióstr Zakonu Świętej Klary będzie ostatnim etapem mego pielgrzymowania ziemskiego". Nie miał racji, ponieważ na kilka dni przed śmiercią, z powodu konieczności opieki paliatywnej, przewieziono go do Domu Misyjnego św. Józefa w Górnej Grupie. Zmarł pod okiem patrona dobrej śmierci rano 27 grudnia 2015 r. 30 grudnia odbył się jego pogrzeb. Kaznodzieja pogrzebowy, o. Edward Osiecki SVD, kolega z roku święceń, powiedział o nim m.in., że był dobry jak bochenek (!) chleba. Spoczął na cmentarzu klasztornym w Górnej Grupie.
Alfons Labudda SVD