O. Ryszard Maciąg SVD (1948-2006)

Ryszard urodził się 4 listopada 1948 r. w Michalu, pow. Świecie nad Wisłą, jako pier­worodny syn Józefa i Danieli z domu Taraszewska. Po nim narodziło się jeszcze troje dzieci: Jadwiga, Tadeusz i Bożena. Szkołę pod­stawową ukończył w Michalu w 1962 r. Naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana III Sobieskiego w Grudziądzu. Wychował się w pa­rafii prowadzonej przez werbistów i to, jak sam pisze w ży­ciorysie, spowodowało, że zrodziło się w nim powołanie misyjne. Dlatego po ukończeniu liceum wstąpił w 1967 r. do Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie, gdzie po ukończeniu studiów seminaryjnych otrzymał 23 czerwca 1974 r. święcenia kapłańskie.
Po święceniach otrzymał skierowanie do pracy w Bra­zylii, dokąd wyjechał w lutym 1975 r. Po trzymiesięcznym kursie języka portugalskiego w Rio de Janeiro przeznaczony został do pracy w Rio Azul w dystrykcie Ponta Grossa. Tam pod okiem doświadczonego misjonarza, otwartego na mło­de pokolenie, o. Jana Salańczyka, otrzymał w ciągu pięciu lat dobre wtajemniczenie w pracę duszpasterską. Oprócz kościoła parafialnego do obsłużenia były 22 kaplice, więc w każdą nadzielę trzeba było odprawić pięć Mszy św. Ponie­waż zawsze marzył o pracy duszpasterskiej „w peł­nym wymiarze", dawała mu ona dużo satysfakcji. Po takim przygotowaniu został proboszczem w Eldorado (1980-1995) w dystrykcie Mato Grosso, gdzie pracował 15 lat. Tym ra­zem musiał w pojedynkę objąć pracą duszpasterską miejsco­wy kościół i 12 kaplic. Każdą z nich odwiedzał co najmniej raz w miesiącu. W ciągu pierwszych pięciu lat wybudował nowy kościół, a następnie całe zaplecze duszpasterskie z sal­kami katechetycznymi i wielką salą spotkań na różne okazje. „Czuję się zrealizowany w tym żywiole pracy. A życzliwości też mi nie brakuje" - pisze o. Ryszard w liście z 1987 r.
W 1989 r. pracujące w parafii siostry zakonne zostały przeniesione w inne miejsce. Stało się to okazją do zmo­bilizowania ludzi świeckich do zaangażowania się w życie parafialne. W ten sposób powstało 40 tzw. wspólnot pod­stawowych. W 1994 r. o. Maciąg pisze: „Moja praca tu, w Eldorado, to nie tylko dzieci. Parafia miejska to ok. 10 tyś. mieszkańców, a ponadto cały powiat o obszarze 1111 km2 z 12 kaplicami dojazdowymi. W niedzielę, oprócz dwóch Mszy w kościele głównym w mieście, odwiedzam jeszcze 2-3 kaplice. W Brazylii pracuję niemal 20 lat, a w Eldorado ponad 14. Patrząc wstecz, mogę być zadowolony, a nawet szczęśliwy. Nic w tym dziwnego, Eldorado oznacza przecież Ziemię Obiecaną. Zawdzięczam to m.in. modlitwie wielu przyjaciół misji z Polski". Na zakończenie pracy w Eldo­rado o. Maciąg otrzymał Honorowe Obywatelstwo tego miasta.
W 1995 r. o. Ryszard przechodzi do pracy w Cascavel w dystrykcie Toledo. Zgodnie ze swą naturą, z wielkim optymizmem podejmuje podobne zadania jak w Eldorado.
Ku ogólnemu zaskoczeniu wszystkich, przed rokiem za­częły napływać niepokojące wieści o stanie jego zdrowia. Najpierw w wyniku przeprowadzonych badań okazało się, że od lat cierpi na zaniedbaną cukrzycę. Szybko dołączyły się problemy krążeniowe i trzeba było amputować trzy palce u nogi. Jesienią stwierdzono raka mózgu. Po przeprowadzo­nej w październiku operacji nie odzyskał świadomości. Zmarł 11 marca 2006 r. w szpitalu w Cascavel. Został pochowany w ziemi brazylijskiej, której służył przez ponad 30 lat swego życia kapłańskiego. Hasłem jego misyjnej pracy były słowa psalmu: Będę Cię slawił wśród narodów, Panie; opowiem wszystkie cudowne Twe dzielą (obrazek prymicyjny).

o. Alfons Labudda
Za: Misjonarz, nr. 6, czerwiec 2006 r.