Śp. O. Józef Grüner SVD

O. Józef Karol Grüner urodził się 23 lutego 1922 r. w Leszczynach koło Rybnika. Jego dziadek brał udział we wszystkich powstaniach śląskich. Józef często jeździł z rodzicami na Mszę św. niedzielną do Rybnika, do kaplicy misjonarzy werbistów. Kiedy miał 11 lat, jego kuzyn, Rudolf Gladohs, rodem z Baborowa, świętował swoje prymicje kapłańskie. Wtedy Józef po raz pierwszy uświadomił sobie, że też mógłby zostać księdzem. Bliskość gimnazjum męskiego prowadzonego przez werbistów w Rybniku spowodowała, że w 1934 r. wstąpił do szkoły misyjnej. Tu przebywał do wybuchu II wojny światowej. Następny rok spędził w domu, ucząc się pisania na maszynie i stenografii, w nadziei znalezienia pracy w biurze. Cały ten czas był w kontakcie z werbistami. Latem 1940 r. o. Karol Janoszka z Rybnika zapytał go, czy nie chciałby pojechać do Domu misyjnego Św. Krzyża w Nysie. Zgłosił się tam z kilkoma kolegami ze Śląska i Pomorza. Dnia 7 września wszystkich obłóczono i w ten sposób O. Grüner rozpoczął nowicjat.

W styczniu 1941 r. zaczęto zasiedlać Dom Misyjny w Nysie Niemcami z terenów bałkańskich. W marcu przeniesiono nowicjuszy do Domu Misyjnego St. Gąbriel w Mödling koło Wiednia. Nie na długo - po dwóch miesiącach musieli dalej wędrować, najpierw do Domu Misyjnego St. Augustin w Hangelar koło Bonn, a po dalszych trzech miesiącach do Domu Misyjnego St. Arnold w Neuenkirchen. Tam pozostali do czerwca 1945 r. Od 1945 do 1947 roku Józef kontynuował studia seminaryjne w St. Augustin, gdzie 14 września 1947 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Po zakończeniu studiów seminaryjnych, 13 maja 1948 r. otrzymał skierowanie do pracy w Polsce. Dnia 6 czerwca odprawił prymicje w Książenicach, a następnie udał się do Niższego Seminarium Misyjnego w Górnej Grupie. Był prefektem wychowanków oraz nauczycielem języka łacińskiego, geografii i religii.

Dnia 3 lipca, podobnie jak w całej Polsce, za sprawą władzy komunistycznej nastąpiła kasata seminarium i odebranie domu zakonnego. Dla O. Grünera oznaczało to odejście od umiłowanej przez siebie pracy wychowawczej i przejście do pracy duszpasterskiej. Przez pięć lat pracował jako wikariusz w miejscowościach Rusko, Nosków, Gliwice, Zbrosławice, Nysa -Średnia Wieś, a potem 30 lat jako proboszcz w Zimnowodzie, Trzebielinie i Henrykowie. Potem, wobec słabnącego zdrowia, przeszedł do pracy wymagającej mniej wysiłku. Przez pięć następnych lat był kapelanem małej wspólnoty Sióstr Boromeuszek w Świerklańcu koło Tarnowskich Gór.

W 1993 r. osiadł w domu zakonnym Św. Krzyża w Nysie, gdzie 14 września 1997 r. obchodził złoty jubileusz kapłaństwa. W marcu 1998 r., ciężko chory, został przewieziony do Domu Misyjnego Św. Józefa w Górnej Grupie, gdzie na oddziale chorych zmarł 4 stycznia 1999 r. Pogrzeb odbył się 6 stycz­nia z udziałem licznie zgromadzonych współbraci oraz serdecznego przyjaciela, ks. prałata Franciszka Kasperka, z którym na jednej ławie szkolnej rozpoczął w Rybniku drogę do kapłaństwa. Spoczął na cmentarzu klasztornym w Górnej Grupie.

W czasie pogrzebu scharaktery­zowano O. Józefa Grünera jako człowieka nader skromnego, ale ogromnie sumiennego, pracowitego i rozmodlonego. Jego duchowość charakteryzują "hasła" na kolejnych obrazkach kapłańskich: "... za łaską Boga jestem tym, czym jestem..." (1 Kor 15,10; prymicje); "Wielbi dusza moja Pana, (...) gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny" (Łk 1,46 i 49a; srebrny jubileusz kapłaństwa); "... razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus" (Ga 2,20; złoty jubileusz kapłaństwa).

Alfons Labudda SVD
Misjonarz Nr 6/1999