Narodowości Indian zamieszkujące obszar dżungli
(La Amazonia nazywane również El Oriente)

El O r i e n t e - taką nazwę nosi część Ekwadoru wchodząca w obszar wielkiej równiny amazońskiej. Region ten od północy graniczy z Kolombią, od wschodu i południa z Peru, od strony zachodniej zamyka go pasmo górskie Andów. Do Ekwadoru przynależy 130.028 km2 i dzieli się na sześć prowincji: Morona Santiago, Zamora Chinchipe, Napo, Pastaza, Sucumbios, Orellana. Jeśli chodzi o ukształtowanie terenu, to średnia wysokość sięga od 100 – 120 metrów npm. Wszystkie rzeki regionu wschodniego wpadają do Amazonki. Główne dopływy Amazonki biorą swój początek w paśmie gór Andów. Rzeki w swym górnym biegu są pełne wodospadów, które można wykorzystać jako siłę hydrauliczną. Do żeglugi są zdatne dopiero w swym środkowym i dolnym biegu.

Klimat regionu Oriente jest klimatem gorącym, z różnicami, które zależą od położenia i wysokości terenu z dużymi opadami deszczu. Tereny podwzgórza mają klimat bardziej umiarkowany, który nie jest tak gorący jak płaskowyż amazoński. Średnia temperatura roczna tego regionu wynosi 25 - 30 ° C.

Obszar dżungli zamieszkują różne narodowości Indian: Quichuas del Oriente, Huaoranis (Aucas), Los Cofanes (Kofani), Siona-Secoya, Shuar i Achuar, oraz przez osadników w większości Indian Quichuas ze strefy górskiej.

Przedstawiamy krótki opis aktualnej sytuacji narodowościowej Indian zamieszkujących tereny dżungli w Ekwadorze.

Jeszcze do lat 50. dwudziestego wieku Amazonia była zamieszkała przez rodowitych Indian. Obecnie ta sytuacja uległa zmianie. Dziś, Indianie stanowią 30% ludności tego regionu, a 70% to osadnicy, którzy przybyli na te tereny po zatwierdzonym przez państwo prawie, co do własności tych ziem i ich zasiedlania.

W latach 70. dwudziestego wieku, z powodu nagłego wzrostu wydobycia ropy naftowej, jak i powstawaniu wielkich plantacji palmy kokosowej, przybywa nowa „fala” osiedleńców, szczególnie na tereny północno-wschodnie.

Indianie zamieszkujący dżunglę, żyją z polowania, połowu ryb, zbierania owoców, mają specyficzną „kulturę” uprawy, o umiejętnym, bo opartym na tysiącletniej tradycji współżycia z tym tak „kruchym” ekosystemem, tworząc wraz z przyrodą pewne naturalne ogniwo, które stanowi fundament ich życia. Nagle w skutek prawa ustanawianych przez ludzi białych, nieliczących się z egzystencją Indian, zostali oni niejako zmuszeni, aby uciekać dalej w głąb dżungli, tracąc w ten sposób swoje terytoria, lub zmuszeni przekształcić się w pracowników spółek naftowych na warunkach dyktowanych przez ich właścicieli.

Pomimo niektórych wspólnych charakterystycznych cech egzystencji (utrzymania się przy życiu) oraz wierzeń, to jednak istnieją pomiędzy tymi narodowościami różnice spowodowane procesem historycznym swoistym dla każdej grupy, przejawiającym się w niektórych zwyczajach oraz posługiwaniu się różnymi językami.

QUICHUAS DE LA AMAZONÍA
SIONA-SECOYA
AI’ COFÁN
HUAO (Huaorani)
SHUAR – ACHUAR

Opracował: O. Kajetan Sahlke, SVD>