Priorytet misji wyrażają Konstytucje naszego Zgromadzenia, począwszy od statutów z roku 1876: „Celem naszego Stowarzyszenia jest szerzenie Słowa Bożego na ziemi, przede wszystkim przez działalność apostolską …. Zwłaszcza na Dalekim Wschodzie”.

W Prologu do Konstytucji Zgromadzenia, czytamy: „Boża miłość i łaska zgromadziła nas z różnych narodów i kontynentów w jedną misyjną wspólnotę zakonną. Jest ona poświęcona Słowu Bożemu i nosi Jego imię: Zgromadzenie Słowa Bożego.

Bóg tak umiłował ludzi, że posłał na ten świat swego jedynego Syna. W Jezusie z Nazaretu Słowo stało się człowiekiem, aby objawić imię Ojca i głosić królestwo Jego miłości. Tę miłość, która nie zna granic, uwidocznił w grzesznym świecie przez swoje bezwarunkowe zwrócenie się ku wszystkim ludziom, zwłaszcza cierpiącym niedostatek. Przez swoją śmierć i zmartwychwstanie otworzył drogę do Ojca wszystkim, którzy weń wierzą. Posyłając swego Ducha, utworzył ten Uwielbiony Pan nowy Lud Boży i uczynił go znakiem zbawienia dla wszystkich. W Ludzie Bożym kontynuuje Chrystus swoje posłannictwo: wszystkim narodom przynieść Dobrą Nowinę i głosić ojcowską miłość, która wyzwala i jednoczy. Duch Święty powołuje coraz to nowe wspólnoty, które oddają się do dyspozycji Kościołowi, aby realizować jego misyjne zadanie.

Święty Arnold Janssen odpowiadając na wezwanie Ducha Świętego i potrzeby narodów, założył nasze Zgromadzenie jako misyjną wspólnotę. Przez naszą nazwę czujemy się w szczególny sposób zobowiązani wobec Słowa Bożego i Jego posłannictwa. Jego życie jest naszym życiem, Jego posłannictwo naszym posłannictwem. Prowadzeni przez Ducha świętego podążamy za Nim, wysławiamy Ojca i ludziom niesiemy pełnię życia. Dokądkolwiek Kościół nas posyła, tam głosimy orędzie zbawienia, aby wszystkie narody przez światło Słowa i Ducha Łaski zostały wybawione z ciemności grzechu i w ten sposób znalazły drogę do zbawienia. Działalność misyjna jest więc podstawą i celem naszego Zgromadzenia. Wszystkie nasze prace, jakkolwiek zróżnicowane, muszą ostatecznie do jednego zmierzać: służyć misyjnemu zadaniu Kościoła.

W Konstytucji nr 101 czytamy: „Bóg chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy (por. 1 Tm 2,4-5). Dlatego posłał Swego Syna, aby wszystkich odkupić i mocą Ducha ze wszystkich narodów utworzyć jeden Lud Boży. Nasze misjonarskie posługiwanie pomaga zgromadzić w jedno rozproszone dzieci Boże (por. J 11,52) i przyśpiesza godzinę, kiedy to wszyscy wielbić będą Ojca w duchu i w prawdzie (por. J 4,23). W ten sposób pracujemy na rzecz prawdziwego postępu ludzkości; wychodzimy na spotkanie nadchodzącego Pana, przygotowujemy jego chwalebne przyjście i ostateczne dopełnienie wszelkiego stworzenia w Chrystusie”.

Konst. Nr 102: „Jako członkowie Zgromadzenia Słowa Bożego uważamy za swój obowiązek: 1/ głosić Słowo Boże wszystkim ludziom, 2/ tworzyć nowe wspólnoty Ludu Bożego, 3/ zabiegać o ich wzrost jak i 4/ o ich łączność między sobą i z Kościołem powszechnym. Na pierwszym miejscu i przede wszystkim pracujemy tam, gdzie Ewangelii jeszcze w ogóle nie głoszono, albo głosi się ją w niedostatecznym stopniu, albo gdzie Kościół miejscowy sam nie jest jeszcze zdolny do życia… Wszystkie inne zadania należy ukierunkować na te pierwszorzędne cele”.

Kont. Nr. 119: „Wszyscy, których Pan wezwał, aby byli z Nim i uczestniczyli w Jego posłannictwie (por. Mk 3,14), powinni to powołanie cenić jako znak Bożej miłości oraz wykazać, że są tego godni. Jako słudzy Chrystusa i bracia jednego Zgromadzenia staramy się, jak święty Józef Freinademetz, z radością i wdzięcznością pełnić naszą misjonarską posługę, zabiegając stale o wsławienie imienia Bożego i o zbawienie ludzi”.

Kont. Nr 123: „Dążąc do życia wiernego naszemu misjonarskiemu powołaniu, patrzymy na Maryję, Matkę Wcielonego Słowa i naszą Matkę. Pełni ufności oddajemy pod Jej opiekę nasze życie i pracę. Ona dopomoże nam stać się bezinteresownymi sługami Słowa Bożego, walczącymi niezmordowanie o życie świata”.

Kont. Nr 124: „Nasze całkowite oddanie się Panu i Jego zbawczemu dziełu znajduje swój wyraz w podążaniu za Chrystusem drogą rad ewangelicznych. One mają uczynić nas podatnymi wobec Kościoła i zdolnymi do pełnego misjonarskiego zaangażowania.

(Zeszyty werbistowskie Nr 7. W-wa 1996)